بررسي عوامل ‌مؤثر بر يكپارچه‌سازي واحد‌هاي پشتيباني و منابع انساني مراكز آموزش عالي

هدف از انجام اين پژوهش بررسي عوامل موثر بر يكپارچه‌سازي واحدهاي سازماني در فضاي دانشگاهي، به طور خاص يكپارچه‌سازي واحد «پشتيباني» با واحد «منابع انساني» مي‌باشد. در مباني نظري يكپارچه‌سازي، به يكپارچه‌سازي دو واحد پشتيباني و منابع انساني كمتر پرداخته شده است. به ويژه به نظر مي‌رسد اين موضوع در فضاي دانشگاهي با ويژگي‌هاي خاص خود مانند نوع رهبري، ساختار حاكميت، ذي‌نفعان و فرهنگ متفاوت نسبت به ساير سازمان‌ها، نياز به تحقيقات بيشتري دارد. اين پژوهش با رويكرد كيفي در يكي از دانشگاه‌هاي تهران انجام شده است. براي پاسخ به سوالات تحقيق، 23 مصاحبه‌ نيمه‌ساختار يافته با متخصصان اين حوزه، مديران ارشد و مياني فعلي و پيشين اين دو واحد و ساير افراد كليدي مرتبط كه با روش گلوله برفي انتخاب شده‌اند انجام گرفته و نتايج با روش تحليل مضمون استخراج شده است. پنج مضمون اصلي كه نشان‌دهنده عوامل مؤثر بر  يكپارچه‌سازي دو واحد مذكور در فضاي دانشگاهي هستند شناسايي شده‌اند كه شامل «همراهي مديران و مسئولين در سطوح مختلف با طرح يكپارچه‌سازي»، «فرهنگ و ارزش‌هاي موجود»، «قوانين و رويه‌هاي اداري دانشگاه»، «ساختار» و «توافق عام» مي‌باشند.