مقايسه دو مكتب اخلاقي لذت گراي حسي و قدرت گرايي

پژوهش حاضر كوشيده است با روش «توصيفي ـ تحليلي» پيامدهاي معيار ارزش‌گذاري اخلاقي در دو مكتب «لذت‌گراي حسي» و «قدرت‌گرايي» را با هم مقايسه كند. اين مقايسه بر آسيب‌هاي اجتماعي اين دو مكتب تأكيد دارد. يافته‌ها حاكي از آن است كه هر دو مكتب مي‌توانند آسيب‌هاي اجتماعي بسياري داشته باشند؛ از جمله: (1) افزايش احتمال روابط زناشويي خارج از خانواده؛ (2) كاهش انگيزه نگهداري از فرزندان معلول؛ (3) كاهش انگيزه نگهداري افراد ناتوان و سالمند؛ (4) نبرد براي كسب قدرت و مديريت در خانواده؛ (5) افزايش احتمال طلاق؛ (6) اختلال در جامعه از طريق افزايش هرج و مرج؛ (7) ايجاد پيامدهاي خطرناك سياسي و حكومتي. با توجه به نتايج به دست آمده، به نظر مي‌رسد اين مكاتب دو روي يك سكه هستند و هر دو پيامدهاي مشابهي دارند و مي‌توانند آسيب‌هاي جدي در سطح اجتماع ايجاد كنند. علت مهمي كه براي بروز اين مشكلات مي‌توان بر شمرد اين است كه مكاتب مذكور شناخت ناقصي از هويت حقيقي انسان دارند. با شناخت هويت راستين انسان مي‌توان معيارهاي ارزش‌گذاري دقيق‌تري طراحي كرد. علاوه بر اين به نظر مي‌رسد قدرت‌گرايي به لذت‌گرايي بازگشت دارد؛ زيرا قدرت‌طلبي و احساس قدرت نيز نوعي لذت است، منتها اين لذت مربوط به قوه غضب انسان است.