بررسي نقش تغيير ارزش هاي نشانه-معناشناختي در حكايتي از گلستان

ارزش و نظام تبادل آن در كنار نظامهاي گفتماني از مباحث با اهميت در نشانه‌معناشناسي به شمار مي ‎روند. اين مفاهيم در تعريف نوع روابط افراد و حل بحران هاي ارزشي در تحليل‌هاي نشانه‌معناشناختي نقشي بسزا ايفا مي‌كنند. اين پژوهش حكايت اول از باب نخست گلستان را به عنوان موضوع بررسي برگزيده و به دنبال شناسايي الگوي نظام ارزشي، چگونگي تغيير ارزش ها و سپس آشكارسازي نقش تغيير ارزش ها در حل بحران هاي ارزشي موجود در حكايت است. مسئلۀ پژوهش پيش رو اين است كه آيا تغيير ارزش ها در گلستان به عنوان منبعي تأثيرگذار براي فارسي زبانان منجر به شكل گيري سبك تازه اي از زندگي ميان آنان شده است يا خير. يافته هاي پژوهش نشان‎گر آن است كه سعدي در آفرينش اين حكايت از ساز و كار دگرگوني ارزش ها بهره جسته است و درنهايت دگرگوني ارزش‌ها موجب تغيير معنا و نيز حل بحران موجود در حكايت شده اند. اين پژوهش با بهره ‎گيري از رويكرد مطرح در نشانه معناشناسي مكتب پاريس، به صورت كتابخانه اي و توصيفي تحليلي انجام شده است.