بررسي نشانگر‌هاي فراگفتمان در متقاعدسازي رايانامۀ درخواست دانشجويان به اساتيد دانشگاه

هدف پژوهش حاضر، بررسي نشانگرهاي فراگفتمان در ارتباط دانشگاهي دانشجويان با اساتيد بوده است. به اين منظور، 200 رايانامۀ دانشجويي (تعداد كلمات پيكره: 13103 ) بصورت تصادفي در محدوده‌ زماني سالهاي 1398 تا 1401 از دانشجويان دانشگاه پيام نور جمع آوري شد. سپس، پيكره‌ جمع آوري شده با استفاده از الگوي تحليلي نشانگرهاي فراگفتمان هايلند 2005 ) در استفاده از نشانگرهاي فراگفتمان تبادلي (شامل گذارها، چارچوب سازها، ارجاع هاي درون متني، استنادنماها و ابهام زداها)و نشانگرهاي فراگفتمان تعاملي (شامل ترديدنماها، يقين- نماها، نگرش نماها، ارجاع به خود و مشاركت جويي) و مثلث بلاغي ارسطو شامل راهبردهاي اخلاق و اعتبار، ترحم و منطق (هايلند، 2005 ) تحليل شد. نتايج پژوهش نشان داد كه استفاده از نشانگرهاي فراگفتمان تعاملي بيش از نشانگرهاي فراگفتمان تبادلي بوده است. همچنين، نشانگر مشاركت جويي كه نوعي تمسك به احساس و ترحم براي متقاعدسازي است، بيشترين بسامد را ميان نشانگرهاي تعاملي داشت. به علاوه، استفاده ازگذارها كه نوعي تمسك به منطق در متقاعدسازي مخاطب است، بيشترين بسامد را در ميان نشانگرهاي تبادلي داشت.