بازآفريني بافت ‌هاي تاريخي بخش مركزي شهر سقز با تأكيد بر توسعه گردشگري

حفظ بافت‌هاي تاريخي موضوعي ضروري براي ادامه حيات شهرها است و بازآفريني با محوريت توسعه گردشگري به‌ عنوان جديدترين و پذيرفته‌ترين سياست جهت حفاظت و صيانت از بافت‌هاي ارزشمند تاريخي مطرح‌شده است. تحقيق حاضر باهدف تبيين بازآفريني بافت‌هاي تاريخي بخش مركزي (محدوده ناو قه‌لا) شهر سقز با تأكيد بر توسعه گردشگري صورت گرفته است. نوع تحقيق حاضر ازنظر هدف كاربردي و ازنظر گردآوري داده توصيفي-تحليلي بوده است و براي جمع‌آوري اطلاعات از روش ميداني – كتابخانه‌اي استفاده‌شده است كه با توجه به هدف پژوهش ابتدا راهبردهاي بازآفريني در ابعاد مختلف كالبدي- عملكردي، معنايي- هويتي و اجتماعي- اقتصادي جمع‌آوري شد،‌ و براي بررسي ارجحيت راهبردها، تعيين وزن و درنهايت مقدار سازگاري از مدل BWM بهره برده شد. ازآنجاكه تحقيق حاضر، خبره محور بوده است، نمونه موردنظر بر اساس روش هدفمند (گلوله برفي) به تعداد 15 نفر انتخاب‌شده است. نتايج تحقيق نشان داده است كه از بين 15 راهبرد مشخص‌شده؛ راهبرد تداوم ارتباط و اتصال ميان فضاهاي بافت به‌منظور ايجاد وحدت فضايي در اولويت نخست قرارگرفته است و به‌منظور دسترسي مناسب و راحت‌تر گردشگران به مكان‌هاي تاريخي، اقدام به شناسايي و اولويت‌بندي معابر مستعد پياده‌راه سازي (كمتر از ده دقيقه) شده است. در نهايت با استفاده از مدل تحليل شبكه، دسترسي گردشگران به مكان‌هاي تاريخي از سه مسير اصلي خيابان امام و بلوار جمهوري، خيابان ملت و خيابان فخر رازي و با طي كردن نزديك ‌ترين و بهترين مسير فراهم ‌شده است.