تحليل عوامل مؤثر بر ماندگاري گردشگران در مقاصد گردشگري شهري مطالعه مورد: شهر تهران

توسعه گردشگري نتايج مختلفي ازنظر اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي دارد. دراين‌بين يكي از موضوع‌هاي مهم گرايش روزافزون در مقاصد گردشگري، افزايش گردشگران و مدت ماندگاري آنان در مقاصد به همراه تلاش براي فراهم كردن شرايط محيطي و انساني مناسب است؛ بنابراين، تمايل گردشگران براي ماندگاري بيشتر شاخصي مهم در ارزيابي توان مقاصد گردشگري در بهره‌برداري مناسب از مزاياي گردشگري به شمار مي‌آيد در اين تحقيق تلاش شد عوامل مؤثر بر ماندگاري گردشگران موردمطالعه شهر تهران مورد تحليل و بررسي قرار گيرد. مطالعه حاضر ازنظر هدف، كاربردي و ازنظر روش توصيفي- تحليلي است. جامعه آماري اين تحقيق گردشگران ورودي به شهر تهران است. در جهت تعيين حجم نمونه با توجه به نبود تعداد جامعه آماري از فرمول كوكران براي جامعه نامحدود استفاده و حجم نمونه 384 نفر برآورد گرديد. روايي ابزار تحقيق با استفاده از مدل تحليل عاملي تأييدي و پايايي آن با استفاده از آلفاي كرونباخ محاسبه‌شده است. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS و ليزرل با روش آمار توصيفي و مدل‌سازي معادلات ساختاري انجام شد. يافته‌ها نشان داد كه كيفيت خدمات تأثير معني‌دار بر ماندگاري گردشگران در شهر تهران دارد. و مقدار ضريب مسير به‌دست‌آمده برابر با 0.41 است، انگيزه سفر تأثير معني‌دار بر ماندگاري گردشگران در شهر تهران دارد. و مقدار ضريب مسير به‌دست‌آمده برابر با 0.47 است. از ديگر نتايج اين پژوهش اين است كه خصوصيات سفر تأثير معني‌دار بر ماندگاري گردشگران در شهر تهران دارد و مقدار ضريب مسير به‌دست‌آمده برابر با 0.38 است