رهيافتي به مباني اصولي صاحب جواهرالكلام پيرامون دليل عقل و تطبيق آن با آراي امام خميني (ره)

استنباط مباني اصولي مورد پذيرش فقها با استفاده از كتاب هاي فقهي ايشان، روشي كارا و ارزشمند به شمار مي آيد؛ به‌ويژه در مورد فقهاي صاحب نظري كه كتابي مستقل در اصول فقه ننگاشته اند يا به دست ما نرسيده است. يكي از اين فقها نجفي است كه در كتاب خويش از مباني اصولي فراواني بهره برده است. امام خميني اين كتاب را نمونۀ پايبندي به شيوۀ سلف صالح و از مؤثرترين كتاب ها براي خود برشمرده اند؛ نوشتار حاضر تلاش دارد مباني اصولي موردقبول صاحب جواهر پيرامون دليل عقل را -با تمركز بر مسئلۀ حسن و قبح و استفاده از مناط احكام در استنباط -بيابد و آن ها را با ديدگاه هاي امام خميني مقايسه و تطبيق نمايد. «امكان بهره گيري از دليل عقل در استنباط احكام شرعي»، «امكان تأويل ادلۀ لفظي به كمك عقل»، «عدم تلازم قطعي ميان حكم عقل به حسن و قبح و حكم شرع به وجوب و حرمت» و «بايستگي پايبندي سخت گيرانه به ضوابطِ كشف مناط» را مي توان از موارد برجستۀ مورد پذيرش هر دو فقيه به شمار آورد.