بررسي اثرات سرريز ارزهاي ديجيتالي منتخب با تأكيد بر تأثير آن‌ها بر طلا در دوران قبل و بعد از پاندمي كوويد-۱۹ و نقش دولت (كاربرد رويكرد انسجام موجك)

تاريخچه پول ‌مجازي در سال 2008 به عنوان راهي براي پرداخت آغاز شد. با اين حال، ارزهاي رمزنگاري شده به اكوسيستم پيچيده‌اي از دارايي‌هاي سوداگرانه با بازده بالا تبديل شدند. بر خلاف ابزارهاي مالي سنتي اين ارزها عمدتاً در مكان‌هاي سازمان‌يافته و مطيع قانون معامله نمي‌شوند، بلكه در پلتفرم‌هاي آنلاين كه در آن‌ها ناشناس بودن حاكم است، معامله مي‌شوند. در واقع، تسهيل در انجام امور مالي بدون حضور واسطه‌هايي مانند بانك‌ها و مؤسسات مالي را مي‌توان يكي از اهداف پيدايش پول مجازي دانست. هدف پژوهش حاضر، بررسي اثرات در دوره پيش از پاندمي كوويد-۱۹ (16/08/2015 الي 16/11/2019) و پس از پاندمي كوويد-۱۹ (17/11/2019 الي 26/02/2022) از سمت بيت‌كوين به عنوان بزرگ‌ترين ارز ديجيتالي بر ساير ارزهاي ديجيتالي  و طلا مي‌باشد. يكي از اجزاي اين تحليل شناسايي ارزهاي ديجيتالي منتخبي است كه بيشترين تأثير را از حباب‌هاي قيمتي و سقوط آزادهاي قيمتي بيت‌كوين داشته‌اند و همچنين بررسي مبدا سرمايه‌گذاري ارزهاي ديجيتال و طلا مي‌باشد. نتايج نشان مي‌دهد كه در بين ارزهاي ديجيتالي، بيت‌كوين به عنوان نماينده شاخص ارزهاي ديجيتال بيشترين اثرات سرريز را بر لايت كوين، اتريوم و دش دارد و كمترين اثرات سرريز را بر دوج‌كوين و ريپل دارد. همچنين طلا به عنوان دارايي قابل سرمايه‌گذاري پناهگاهي امن براي سرمايه‌گذاري مي‎باشد، زيرا نسبت به ساير ارزهاي ديجيتالي كمتر همسو با دارايي‌هاي نوساني مانند بيت‌كوين است. بر اساس نتايج پژوهش حاضر، حباب‎هاي موجود در بازار ارزهاي ديجيتالي غيرعقلايي بودن بازار را نشان مي‌دهد و با توجه به اثرات سرريز موجود ممكن است به بازارهاي مالي داخل نيز سرايت كرده و نوسانات زيادي را به وجود آورد.