تحليل انسجام روايي و ‌گفتمان‌ هاي انتقادي مبتني بر«هژموني ‌آزادي و نابرابري آن» در رمان سگ‌ و‌ زمستان بلند ‌بر اساس رويكرد فِركلاف

تحليل ‌گفتمان ‌انتقادي رويكردي است كه زبان را به عنوان شكلي از كاركرد اجتماعي بررسي مي‌كند و بر نحوه بازتوليد قدرت اجتماعي و سياسي به وسيله متن و گفت‌وگو تأكيد مي‌كند. يكي از گونه‌هاي تحليل گفتمان، گفتمان‌ انتقادي است كه سعي دارد با روشي نظام‌مند به كاوش در روابط نامعلوم بين متون وقايع و اعمال گفتماني و ساختارها، روابط فرايندهاي فرهنگي و اجتماعي- سياسي در سطح گسترده بپردازد. در اين پژوهش با روش توصيفي- تحليلي و با استناد به الگوي انتقادي فركلاف، گفتمان‌هاي مرتبط با ايدئولوژي «آزادي» در رمان «سگ و زمستان بلند» مورد بررسي قرار گرفته‌اند. همچنين با بررسي و رمزگشايي لايه‌هاي زباني رمان (سطح واژگاني، دستوري و ساختاري متن) و بافت موقعيت، ميزان تأثيرپذيري و مجموعه ترفندهايي كه نويسنده براي بيان اهداف ايدئولوژيك خود به كار بسته، مشخص مي‌گردد. هدف نويسنده از انجام اين پژوهش، كشف گزاره‌هاي تلويحيِ طبيعي‌اي است كه مَنِشي ايدئولوژيك دارند و در گفتمان‌هاي مربوط به هژموني آزادي، در رمان «سگ و زمستان بلند» به كار رفته‌اند. چه بسا تعداد زيادي از اين مفروضات (براي مثال كاربرد استعارات، نمادها و يا گزينش واژگان مختص به نويسندگان زن و...) كلاً طبيعي شده‌اند و مردم عموماً از وجود آن‌ها بي‌خبرند؛ داده‌هاي برآمده نشان‌گر آن است كه تمامي عناصر رمان- از جمله «گزينش عنوان»، «تكرار»، تعداد فراوان واژگان منفي در برابر واژگان مثبت، تم خاكستري رمان، استعارات، نوع زاويه ديد نويسنده، بافت موقعيت و...- به طور منسجم، در ارائه مفهوم ايدئولوژيك «آزادي» سهيم هستند.