مقايسه اثربخشي تكاليف توان‌بخشي شناختي مبتني بر رايانه (باشگاه مغز) همراه با و بدون تحريك الكتريكي فرا جمجمه‌اي بر رديابي چشمي و كاركردهاي عصب-روان‌شناختي كودكان با اختلال اتيسم با عملكرد بالا

هدف: هدف اين پژوهش مقايسه اثربخشي تكاليف توان‌بخشي شناختي مبتني بر رايانه (باشگاه مغز) همراه با و بدون تحريك الكتريكي فراجمجمه‌اي بر رديابي چشمي و كاركردهاي عصب-روان‌شناختي كودكان با اختلال اتيسم با عملكرد بالا بود. روش‌شناسي: روش تحقيق نيمه‌آزمايشي و از نوع پيش‌آزمون-پس‌آزمون-پيگيري با سه گروه (دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل) بود. جامعه آماري شامل كودكان مبتلا به اتيسم با عملكرد بالا در مدرسه تراب تهران در سال 1403 بود كه 30 نفر به‌طور هدفمند انتخاب شدند و به‌طور تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل قرار گرفتند. گروه‌هاي آزمايش، 10 جلسه 50 دقيقه‌اي تكاليف توان‌بخشي شناختي مبتني بر رايانه را انجام دادند، يكي از گروه‌ها با تحريك الكتريكي فراجمجمه‌اي و ديگري بدون آن. گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكرد. ابزارهاي پژوهش شامل آزمون سنجش دامنه طيف اتيسم (اهلر و همكاران، 1999)، ارزيابي كاركردهاي عصب-روان‌شناختي (كوركمن و همكاران، 1998) و دستگاه ردياب چشمي براي رديابي چشمي بود. تحليل داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس مختلط و نرم‌افزار SPSS-v22 انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين گروه‌هاي آزمايش در مؤلفه‌هاي رديابي چشمي و كاركردهاي اجرايي/توجه تفاوت معناداري وجود داشت. تكاليف توان‌بخشي شناختي همراه با تحريك الكتريكي فراجمجمه‌اي تأثير بيشتري نسبت به توان‌بخشي بدون تحريك بر اين مؤلفه‌ها داشت. نتيجه‌گيري: توان‌بخشي شناختي همراه با تحريك الكتريكي فراجمجمه‌اي مي‌تواند تأثير مثبتي بر رديابي چشمي و كاركردهاي اجرايي/توجه كودكان با اختلال اتيسم با عملكرد بالا داشته باشد و اثربخشي بيشتري نسبت به روش‌هاي بدون تحريك دارد.