بررسي اثربخشي واقعيت‌درماني بر نشانگان روان‌شناختي نوجوانان

مقدمه: مشكلات روان‌شناختي ازجمله افسردگي، اضطراب و استرس نقش مهمي در وضعيت روان‌شناختي نوجوانان دارند، لذا مطالعه حاضر باهدف تعيين اثربخشي واقعيت‌درماني بر نشانگان روان شناختي (افسردگي، اضطراب و استرس) نوجوانان انجام شد.روش كار: روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه همراه با دوره پيگيري بود. جامعه پژوهش شامل تمامي دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر بيرجند در سال تحصيلي 1401-1400 بودند كه 30 نفر به شيوه نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفي ساده در دو گروه آزمايش و گواه (هر گروه 15 نفر) جايگزين شدند، و به  مقياس‌ نشانگان روان شناختي لاويبوند و لاويبوند(1995) پاسخ دادند. گروه آزمايش در هشت جلسه مداخله واقعيت‌درماني شركت كردند، اما گروه گواه مداخله معمولي را دريافت نمودند. در تحليل داده‌ها از آزمون اندازه‌گيري مكرر بين گروهي با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۰ استفاده شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه ميانگين نمرات افسردگي، اضطراب و استرس گروه آزمايش نسبت به گروه گواه، در مرحله پس‌آزمون كاهش معناداري پيداكرده و اين كاهش در مرحله پيگيري پايدار مانده بود (0.01 P).نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج پژوهش، واقعيت‌درماني مي‌تواند به‌عنوان يك روش مداخله‌اي مؤثر در كاهش افسردگي، اضطراب و استرس نوجوانان مورد توجه قرار گيرد.