بررسي روند فرونشست دشت اصفهان با استفاده از تكنيك تداخل‌سنجي تفريقي راداري

در تحقيق حاضر، جهت بررسي رخداد پديده فرونشست زمين در دشت اصفهان، از نرم افزار اسنپ 8 و تكنيك تداخل سنجي تفريقي راداري استفاده گرديد. به همين منظور، پس از پردازش تصاوير سنتينل-1، نقشه هاي نرخ و شدت فرونشست در بازه زماني 1398-1394، تهيه شدند. همچنين تغييرات سطح ايستابي آب زيرزميني در بازه زماني 1397-1381، به عنوان يكي از عوامل ژئودوتيك مؤثر بر فرونشست، براي تطابق با نقاطي كه داراي فرونشست هستند، موردبررسي قرار گرفت. در ادامه خروجي نرم افزار اسنپ با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي (ArcGIS10.8)، با لايه هاي كاربري اراضي و متوسط تغييرات سطح ايستابي، موردمطالعه قرار گرفتند و نقشه هاي ميانگين تغييرات فرونشست، افت آب زيرزميني، انحراف معيار و زمان وقوع بيشترين مقدار فرونشست تهيه گرديد. نتايج نشان داد، مناطق داراي افت آب زيرزميني با كاربري شهري، راه و جاده سازي و اراضي كشاورزي داراي فرونشست با نرخ حداكثري 20.8-14.2 سانتي متر در سال هاي 1398-1397، هستند. متوسط تغييرات، بيانگر بيشينه فرونشست 9.6 سانتي متر در سال، در راستاي خط ديد ماهواره، در منطقه شهري است. همچنين تحليل هاي مكاني مخاطرات فرونشست در نقاط استراتژيك نشان داد كه منطقه مطالعاتي نيازمند ارائه هشدارهاي لازم جهت رخداد بحران فرونشست در ابعادي وسيع تر در آينده است.