ارزيابي كارايي استفاده از تغييرات خرد اقليم در تفكيك پوشش اراضي در مقايسه ‏با برخي از روش‌هاي طبقه‌بندي نظارت‌شده در ‏محيط‌هاي شهري خشك

تفكيك بين اراضي باير و ساخت و ساز شده از يكي از مهم ترين مسائل در تهيه نقشه كاربري اراضي/ پوشش اراضي در اقليم هاي خشك و نيمه خشك است. در اين راستا پژوهشگران بسياري سعي در افزايش دقت طبقه بندي از طريق به كارگيري روش هاي مختلف داشته اند كه دنبال كردن برخي از روش ها پيچيده و زمانبر است. از اين رو مقاله حاضر با هدف به كارگيري تغييرات خرد اقليم از طريق اجراي الگوريتم پهنه بندي محلي اقليم ( LCZ ) در شناسايي كاربري اراضي با تاكيد بر تفكيك مناطق ساخت و ساز شده در يكي از شهرهاي خشك ايران انجام شد و كارايي روش با بررسي صحت طبقه بندي در مقايسه با روش هاي مختلف نظارت شده شامل حداكثر احتمال، حداقل فاصله، فيشر، KNN، Artmapفازي، شبكه عصبي مصنوعي و ماشين بردار پشتيبان مقايسه گرديد. منطقه مورد مطالعه شهر زاهدان بوده كه داراي رشد مناطق ساخت و ساز شده بسيار چشمگيري در دهه هاي گذشته است. به اين منظور از چهار دوره از تصاوير ماهواره لندست هشت سال 2020 استفاده شد. نمونه هاي تعليمي از گوگل ارث استخراج شد و صحت سنجي نتايج طبقه بندي ها به كمك 218 نقطه تصادفي انجام شد. نتايج صحت سنجي نشان داد كه استفاده از الگوريتم LCZ با صحت كلي و ضريب كاپاي 96.33 درصد و 0.95 بالاترين و پس از آن روش هاي ماشين بردار پشتيبان و فيشر با صحت كلي 87.61 و 83.03 و ضريب كاپاي 0.82 و 0.75 قرار دارند. از اين رو براي مطالعات كاربري اراضي/پوشش اراضي روش LCZ كه خرد اقليم هاي محلي را در نظر مي گيرد، پيشنهاد مي شود.