مطالعۀ جامعه‌شناختي عملكرد سازمان‌هاي مردم‌نهاد خدمات بهزيستي در شهر تهران

ارزيابي عملكرد سازمان‌هاي مردم‌نهاد (سمن‌ها) از شاخص‌هاي اصلي در بهينه‌سازي فرايند مديريت آن‌ها است. اين مقاله با هدف ارزيابي عملكرد سمن‌هاي خدمات بهزيستي و پيشنهادهاي مديريتي براي ضعف‌هاي آن‌ها نوشته شده است.روش تحقيق تركيبي است. داده‌هاي كمي با مطالعۀ پيمايشي پرسشنامه‌اي و داده‌هاي كيفي با مصاحبۀ عميق جمع‌آوري شدند. جامعۀ آماري در مطالعۀ پيمايشي، مددجويان و خدمات‌گيرنده‌هاي سمن‌هاي بهزيستي در تهران بودند كه از بين آن‌ها ۳۸۴ نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. در مصاحبۀ عميق، مشاركت‌كنندگان شامل مديران و كارشناسان زبدۀ سمن‌ها به تعداد ۱۵ نفر بودند.يافته‌ها نشان داد سمن‌ها فقط در حوزه‌هاي غيرحرفه‌اي خود موفق بوده‌اند و فقدان دانش‌گرايي و تخصص‌گرايي و عدم تأمين مالي مهم‌ترين عوامل ناكامي آن‌ها در فعاليت‌هاي حرفه‌اي‌شان بوده است. تحليل عملكرد سمن‌هاي بهزيستي با استفاده از مدل تحليل اهميت-عملكرد مشخص كرد چهار حوزۀ فعاليت حرفه‌اي سمن‌ها در بخش اتلاف منابع قرار دارد و مستلزم انتقال آن‌ها به بخش عملكرد بهينه است.سمن‌هاي بهزيستي عملكرد موفقي نداشته‌اند و اين امر مستلزم ترميم سه بخش فرايند از طريق نحوۀ تعامل آن‌ها با دولت، محتوا از طريق تخصص‌گرايي، و بهبود عملكرد و توسعه با ارزيابي‌هاي دوره‌اي است.