تبيين اجتماعي، ساختاري و فردي اشتغال‌پذيري زنان در علوم سياسي

اشتغال‌پذيري دانش‌آموختگان بالاخص در رشته‌هاي علوم انساني، يكي از مسائل مهم حوزۀ آموزش است و با توجه به حجم بالاي پذيرش در دانشگاه‌ها بررسي اين مسئله اهميت بسزايي دارد؛ بنابراين هدف پژوهش حاضر بررسي وضعيت ادامۀ تحصيل و اشتغال‌پذيري دانش‌آموختگان زن رشتۀ علوم سياسي است.روش پژوهش به دو صورت تحليل ثانويۀ اطلاعات موجود و پيمايش تلفني بوده است. اهداف پژوهش براساس اطلاعات موجود در سامانۀ آموزشي و مصاحبۀ تلفني با دانشجويان است. ابزار پژوهش پرسشنامه‌اي محقق‌ساخته است كه شاخص‌هاي مختلف اشتغال‌پذيري را پوشش مي‌دهد و پس از اعتباريابي اجرا شده است.يافته‌ها در سامانۀ اطلاعات فارغ‌التحصيلان نشان مي‌دهد 53 درصد فارغ‌التحصيلان اين رشته در مقطع كارشناسي هستند كه 53 درصد آن‌ها را زنان تشكيل مي‌دهند. 51 درصد سه نفر برتر در ورودي‌هاي اين رشته زنان بوده‌اند. ميزان فارغ‌التحصيلي در اين رشته در بين تمام دانشجويان، 80 درصد در هر ورودي و بيشترين ترك تحصيل در سال 1388 با 36 درصد بوده است. يافته‌هاي مصاحبه‌هاي تلفني نيز نشان مي‌دهد 51 درصد افراد مورد مطالعه در حال حاضر شاغل هستند. آن‌ها بيشتر در بخش دولتي، به‌صورت قراردادي و تمام‌وقت مشغول به‌كارند. مهم‌ترين انگيزه براي اشتغال برخورداري از استقلال مالي، دليل عدم اشتغال كمبود فرصت‌هاي شغلي، دليل ادامۀ تحصيل علاقه به رشته و دليل عدم ادامۀ تحصيل كم‌تأثيربودن رشته عنوان شده است.اين پژوهش نشان مي‌دهد مهم‌ترين عوامل مؤثر در اشتغال دانش‌آموختگان، گرايش به زندگي در شهر مشهد و عضويت در تشكل‌هاي دانشجويي و تشكل‌هاي خارج دانشگاه است كه زمينۀ مناسبي براي كسب مهارت دانشجويان ايجاد كرده است؛ بنابراين توسعۀ مهارت‌هاي شغلي در دانشگاه‌ها، برقرار ارتباط دانشگاه با جامعه و همچنين پيگيري وضعيت شغلي پس از دانش‌آموختگي مي‌تواند زمينۀ اشتغال دانشجويان را افزايش دهد.