پيش‌يابي تغييرات آسايش حرارتي گردشگران ساحلي در استان هرمزگان

صنعت گردشگري، بخصوص گردشگري ساحلي تأثيرپذيري بالايي از شرايط آب‌وهوا دارد. تغييرات عناصر اقليمي در اثر گرمايش جهاني مي‌تواند چالش‌هايي را براي اين شاخه از گردشگري ايجاد كند. هدف از انجام اين پژوهش ارزيابي تغييرات عناصر اقليمي در مناطق ساحلي استان هرمزگان بر اساس خروجي مدل‌هاي بزرگ‌مقياس اقليمي و آشكارسازي اثرات اين تغييرات، برآسايش حرارتي گردشگران ساحلي اين منطقه مي‌باشد. بدين منظور از داده‌هاي روزانه و ماهانه 8 ايستگاه سينوپتيك واقع در محدوده مطالعاتي طي سال‌هاي 2019-1990 و تركيبي از خروجي 5 مدل اقليمي بزرگ‌مقياس بر مبناي دو سناريو RCP 4.5 و RCP8.5 براي دو دوره زماني آينده نزديك (2050-2020) و آينده دور (2100-2050) استفاده‌شده است. سپس براي بررسي آسايش حرارتي گردشگران اقدام به استخراج شاخص PMV شد. نتايج پژوهش نشان داد كه در دوره پايه در تمام ايستگاه‌هاي موردبررسي ماه‌هاي ژانويه، فوريه و دسامبر براي گردشگري ساحلي فاقد تنش گرمايي يا خنثي، مارس و نوامبر كمي گرم، و آوريل تا اكتبر داغ و خيلي داغ محسوب شده است. شرايط غيرقابل‌تحمل تنها براي ايستگاه ميناب در جولاي و اگوست محاسبه‌شده است. بر اساس هر دو سناريو هم در آينده نزديك و هم در آينده دور جابجايي ماهانه در آسايش حرارتي گردشگران منطقه‌ايجاد خواهد شد. ماه‌هاي خنثي فقط به ژانويه و فوريه محدودشده، ماه‌هاي با تنش گرمايي كم به گرم و داغ تبديل‌شده و شرايط غيرقابل‌تحمل در تمام ايستگاه‌ها افزايش خواهد يافت.