مطالعه عوامل تاثير گذار بر انتخاب جنسيتي دهياران زن در منطقه سيستان: چالش‌‌ها و عملكرد

يكي از محورهاي اساسي در تحليل مسائل توسعۀ روستايي، توجه به مديريت در اين جوامع است. مديريت نواحي روستايي يكي از مهم‌ترين اجزاي دستيابي به توسعۀ پايدار روستايي است. يكي از شرايط لازم براي دستيابي به توسعۀ پايدار روستايي، مشاركت زنان در امور عمومي و مديريت روستا است. مديريت روستايي (شوراها و دهيار) براي زنان با وجود تحميل مردشدگي به آن‌ها تجربه‌اي بي‌نظير در مديريت مدرن روستايي در ايران بوده است؛ زيرا در اين بستر زنان با ارجاع به روحيات زنانه‌اي عملكرد شايان توجهي داشته‌اند. هدف پژوهش حاضر، عوامل تأثيرگذار، چالش و عملكرد بر انتخاب جنسيتي دهياران زن در روستاهاي منطقۀ سيستان است. اين تحقيق از نوع توصيفي-تحليلي است كه در آن از روش اسنادي و پيمايشي براي جمع‌آوري داده‌هاي مورد نياز در سطح روستا استفاده شده است. جامعۀ آماري پژوهش شامل سرپرستان خانوارهاي ساكن در محدودۀ مورد مطالعه است كه با توجه به تعداد خانوارهاي ساكن در محدودۀ مورد مطالعه و استفاده از فرمول كوكران، 367 نمونه براي تكميل پرسشنامه‌هاي تحقيق محاسبه شد. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آمار توصيفي و استنباطي (آزمون تي تك‌نمونه‌اي و فريدمن) در نرم‌افزار SPSS  و مدل WASPAS استفاده مي‌شود. نتايج نشان مي‌دهد كه اعتماد مردم به قابليت‌ها و توانمندي زنان از اهميت بيشتري برخوردار است و بين نگرش مردان و زنان نسبت‌به عملكرد دهياران زن مقدار محاسبه‌شده (2.89) اختلاف معناداري (001.=Sig) وجود دارد. وضعيت نگرش مردان و زنان نسبت‌به عملكرد دهياران زن كمتر از حد متوسط محاسبه ‌شده است. به‌صورت كلي مي‌توان گفت انتخاب جنسيتي دهياران زن در منطقۀ مورد مطالعه تحت‌تأثير عوامل مختلفي بوده است. هرچند انتخاب آن‌ها با چالش‌‌هايي نيز همراه بوده كه عملكرد آن‌ها را نيز تحت‌تأثير قرار داده است.