تاثير تركيبي رژيم‬هاي غذايي با محدوديت زماني متفاوت و ورزش هوازي با شدت پايين بر فاكتورهاي متابوليك، تن سنجي در مردان ميانسال داراي اضافه وزن

زمينه و هدف: افزايش وزن و  چاقي متعاقب آن يك مشكل بهداشتي جهاني است. تغذيه با محدوديت زماني يك روش نسبتاً جديد براي كاهش وزن با مزاياي متابوليك و تن سنجي فراوان است. ورزش هوازي با شدت كم نيز اثرات مفيدي بر كاهش وزن و عوامل متابوليك دارد، با اين حال، اثر تركيبي ورزش هوازي با شدت كم و TRF بر عوامل متابوليك و تن‌سنجي در مردان ميانسال سالم داراي اضافه وزن به ندرت بررسي شده است. پژوهش حاضر اين هدف را بررسي كرده است.روش كار: از بين 55 داوطلب، 27 مرد ميانسال سالم در سنين (35 تا 55 سال) با اضافه وزن (30 BMI 25) با درصد چربي بدن 0.75± 26.15 به طور تصادفي به سه گروه (با زمان هاي تغذيه آزاد 8،6 و 10 ساعته از 8 صبح الي 14، 16 و 18 و ناشتا در باقيمانده 24 ساعت) تقسيم شدند.گروه ها عبارت بودند: 1-TRF 18:6 ورزش  2-TRF 16:8 ورزش 3-TRF 18:6 ورزش. هر سه گروه پروتكل‌هاي TRF را  همزمان با تمرينات هوازي با شدت برابروكم(55 الي 65 درصد حد اكثر ضربان قلب) انجام دادند. مداخلات به مدت 12 هفته ادامه يافت. آزمايشات خون و تركيب بدن قبل و بعد از مداخله اندازه گيري شد. دريافت غذاي روزانه قبل از مداخله و طي 12 هفته اندازه‌گيري شد. در نهايت تمامي داده ها مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته ها: تركيب TRF و ورزش باعث كاهش گلوكز و مقاومت به انسولين در همه گروه ها شد. كلسترول و LDL در گروهTRF با پنجره تغذيه‌ 6‌ ساعته و 8 ساعته (6- س و 8- س) كاهش يافت. كاهشHDL تنها در گروه تغذيه 8- س معني دار بود. وزن و BMI در گروه‌هاي 6-س و 8-س كاهش يافت. درصد چربي در گروه 6-س كاهش يافت. براي هيچ يك از متغيرها تفاوت معني داري بين گروه ها وجود نداشت. ميانگين انرژي دريافتي در 12 هفته در هيچ گروهي تفاوت معني داري نداشت، اما مدل 6- س باعث كاهش بيشتر در ميانگين انرژي دريافتي در طول 12 هفته نسبت به دو گروه ديگر شد.نتيجه گيري: TRF با زمان تغذيه 6-س همراه با ورزش هوازي سبك به عنوان مطمئن ترين روش براي بهبود پروفايل متابوليك و آنتروپومتريك در مردان ميانسال داراي اضافه وزن پيشنهاد مي‌شود.