عنوان مقاله :
رديابي مقاومت آنتيبيوتيكي در سودوموناس آئروژينوزا: يك پايش چهارساله در بيمارستانهاي شهر اردبيل
پديد آورندگان :
جعفري رمداني ، ساغر دانشگاه علوم پزشكي اردبيل - دانشكده پزشكي - گروه ميكروب شناسي، كميته تحقيقات دانشجويي , حسن پور ، فرشته دانشگاه علوم پزشكي اردبيل - دانشكده پزشكي - گروه ميكروب شناسي، كميته تحقيقات دانشجويي , محمدنيا ، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي اردبيل - دانشكده پزشكي - گروه مديريت اطلاعات سلامت , خادمي ، فرزاد دانشگاه علوم پزشكي اردبيل - دانشكده پزشكي، مركز تحقيقات بيماري هاي منتقله از بندپايان - گروه ميكروب شناسي , علينژاد ، آيدا دانشگاه علوم پزشكي اردبيل - دانشكده داروسازي - كميته تحقيقات دانشجويي
كليدواژه :
سودوموناس آئروژينوزا , مقاومت دارويي , آنتيبيوتيك , مقاوم به چند دارو
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: پاتوژن گرم منفي سودوموناس آئروژينوزا يكي از علل شايع عفونتهاي بيمارستاني است. اين باكتري به طور مداوم مقاومت در برابر داروهاي ضدميكروبي رايج را افزايش داده و مشكلات زيادي را براي درمان باليني ايجاد ميكند. بنابراين، اين مطالعه با هدف بررسي روند تغييرات مقاومت آنتي بيوتيكي سودوموناس آئروژينوزا در طي سالهاي 1398 تا 1402 در بيمارستانهاي شهر اردبيل انجام شد. روش كار: در اين مطالعه توصيفي مقطعي از 200 ايزوله باليني سودوموناس آئروژينوزا استفاده شد. ايزولهها از نمونههاي ادرار، تنفسي، زخم، خون، و مايع مغزي نخاعي بيماراني كه در فاصله خرداد 1398 تا ارديبهشت 1402 به بيمارستانهاي اردبيل مراجعه كرده بودند به دست آمدند. بررسي حساسيت/ مقاومت دارويي ايزولههاي سودوموناس آئروژينوزا نسبت به آنتيبيوتيكهاي پيپراسيلين، پيپراسيلين/تازوباكتام، سفتازيديم، سفپيم، آزترئونام، ايميپنم، مروپنم، آميكاسين، توبرامايسين، نتيل مايسين، سيپروفلوكساسين، افلوكساسين، نورفلوكساسين، و لووفلوكساسين با استفاده از روش ديسك ديفيوژن و كليستين با استفاده از روش آگار دايلوشن انجام شد.يافته ها: در طي 4 سال، مقاومت سودوموناس آئروژينوزا به پيپراسيلين45.5%، پيپراسيلين/تازوباكتام 31%، سفتازيديم 44%، سفپيم 46%، آزترئونام 12%، ايميپنم 67/5 %، مروپنم 52%، آميكاسين 43%، توبرامايسين 45.5 %، نتيل مايسين39.2%، سيپروفلوكساسين 55.5 %، افلوكساسين 62%، نورفلوكساسين 53.5 %، لووفلوكساسين 55.5 %، و كليستين 9% بود. قابل ذكر است روند مقاومت دارويي سودوموناس آئروژينوزا به تمام آنتيبيوتيكهاي تست شده در سال اول و دوم افزايشي، سال سوم كاهشي و مجددا در سال چهارم نسبتا شديد افزايشي بوده است. در طي اين سالها، روند ظهور سويههاي MDR سودوموناس آئروژينوزا نيز افزايشي بود.نتيجه گيري: مطالعه حاضر نشان داد كه روند كلي مقاومت به آنتيبيوتيكهاي مختلف در بين سويههاي سودوموناس آئروژينوزا جدا شده از بيماران در اردبيل رو به افزايش است.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اردبيل
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي اردبيل