بررسي اثر ساليسيليك اسيد بر برخي از پارامترهاي رشد و برهم‌كنش آن با دو هورمون اكسين و ژيبرلين در گياه سيب‌زميني (Solanum tuberosum) تحت كشت در شيشه

هدف: هورمون ساليسيليك اسيد به‌عنوان يك تنظيم‌كننده رشدي مي‌تواند با هورمون‌هاي اكسين و ژيبرلين برهم‌كنش نشان داده و در القا رشد و فرايندهاي متابوليسمي گياه سيب‌زميني موثر باشد. سيب‌زميني يكي از مهم ترين گياهان زراعي است كه كشت‌ در ‌شيشه آن مي‌تواند به‌عنوان مدل در شرايط آزمايشگاهي مورداستفاده قرار گيرد. هدف از انجام اين مطالعه بررسي اثر ساليسيليك اسيد بر شاخص‌هاي رشدي و برهم‌كنش با ساير هورمون‌هاي گياهي مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه گياه‫چه‌هاي سيب‌زميني تحت غلظت‌هاي 0، 0.1، 1، 10 و 100 ميكرومولار ساليسيليك اسيد در شرايط كشت‌در‌شيشه كشت شدند. پس از چهار هفته پارامتر‌هاي رشدي، ميزان كلروفيل a و b، كاروتنوئيد و محتواي هورمون‌هاي اكسين و ژيبرلين اندازه‌گيري شدند. نتايج: داده‌هاي مطالعه حاضر نشان داد محتواي نسبي آب، سطح برگ، طول اندام هوايي و ريشه در غلظت‌هاي 0.1، 1 و 10 ميكرومولار نسبت به نمونه شاهد افزايش معني‌داري يافت كه بالاترين ميزان تحت غلظت 10 ميكرومولار مشاهده شد. علاوه ‌بر ‌اين، ميزان رنگ‌دانه‌هاي فتوسنتزي و محتواي هورمون‌هاي اكسين و ژيبرلين در گياه الگويي مشابه با پارامترهاي رشدي را نشان دادند. در مقابل غلظت 100 ميكرومولار موجب مهار و يا كاهش تمام پارامترهاي مورد سنجش در اين مطالعه شد. نتيجه‌گيري: به‫نظر مي‌رسد ساليسيليك اسيد در غلظت‌هاي پائين به‫دليل اثرات مستقيم هورمون بر فرايندهاي متابوليسمي و آنزيمي سبب افزايش پارامترهاي رشدي، رنگ‌دانه‌هاي فتوسنتزي و محتواي اكسين و ژيبرلين شده است. در مقابل در غلظت‌هاي بالا به دليل تجمع بالاي گونه‌هاي فعال اكسيژن توليد شده به‌وسيله ساليسيليك اسيد و تنش اكسيداتيو ناشي از آن پارامترهاي رشدي مهار شد.