مسئوليت پذيري طلاب در قبال تغذيه فكري نظام اسلامي

با وقوع مرحله‌ اول انقلاب اسلامي در سال 1357 شمسي، وظايف مهمي در راستاي تحقق بخشيدن به اهداف و آرمان‌هاي انقلاب اسلامي بر عهده‌ حوزه‌ مباركه‌ علميه به‌عنوان تنها نهاد متولي امور و مسائل دين اسلام در دوران غيبت قرار گرفت. انقلاب اسلامي كه داراي ويژگي تحول دائمي است با وقوع مرحله‌ اول آنكه همان تغيير حاكميت سياسي بود، به اتمام نمي‌رسد و تشكيل دولت اسلامي، رسيدن به امت اسلامي و در نهايت تمدن اسلامي، از اهداف كلان و مراحل فرايند انقلاب است. ازاين‌رو نمي‌توان بدون كنكاش و پژوهش در متون وحي و منابع فقهي به جهت تغذيه‌ فكري حاكميت سياسي اسلام و رفع نيازهاي نظري و اجرايي حكومت اسلامي، انقلاب را به سر منزل مقصود رساند. در اين نوشتار به مسئوليت علما و طلاب در زمينه‌ پرداختن به فقه حكومتي و اهميت احكام و فروعات اجتماعي اسلام پرداخته مي‌شود. حوزه‌هاي علميه مي‌توانند از راه تدوين مباني فقهي براي ساختارهاي مديريتي و تبيين سيره‌ حكومتي معصومين(ع)، به توليد علوم اسلامي ـ ايراني بپردازند تا از اين رهگذر بتوان الگوي اسلامي ـ ايراني پيشرفت را تعريف كرده و در بستر جامعه نيز سبك زندگي اسلامي را به مردم معرفي نمود.