نقد و بررسي ترجمه هاي صحيفه سجاديه بر اساس تقابل هاي معنايي (بررسي موردي: آيتي، فيض الاسلام، انصاريان و رحمت كاشاني)

تقابل هاي معنايي جزء مهم‌ترين اركان علم معناشناسي هستند و شناخت مقابل هاي هر واژه در روشن شدن معناي دقيق آن بسيار مؤثر است. اين تقابل ها با انواع خاص خود، مي تواند مترجمان را به معناي دقيق واژگان متن رهنمون ساز ند و بسياري از چالش هاي ترجمه را حل و فصل نمايند. زبور آل محمد (ص) يا صحيفه سجاديه كه شامل نيايش هاي گران‌بهاي امام سجاد (ع) است، سرشار از واژگان متقابل با يكديگر است. در اين پژوهش كه با روش توصيفي تحليلي و با رويكرد معناشناسي در ترجمه هاي آيتي، فيض الاسلام، انصاريان و رحمت كاشاني از بيست نيايش اول صحيفه سجاديه بر اساس انواع تقابل هاي معنايي كه شامل تقابل مدرج، تقابل مكمل، تقابل دوسويه، تقابل جهتي و تقابل واژگان است، مورد نقد و بررسي قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد، ترجمه انصاريان و آيتي نسبت به ديگر ترجمه ها، بيشتر به تقابل هاي معنايي در متن مبدأ توجه كرده اند و فيض الاسلام و رحمت كاشاني با توجه به جمله هاي مقارن با يكديگر، از معناي دقيق دور شده اند. در بين تقابل هاي معنايي، تقابل مكمل بيشترين بسامد و تقابل دوسويه كمترين بسامد را در نيايش هاي امام زين‌العابدين (ع) داشته است.