مولفه هاي دستيابي به آرامش معنوي در صحيفه سجاديه (ع)

احساس آرامش در زندگي آدمي يكي از نيازهاي اوليه است كه انسان در پرتو آن به رشد و كمال مطلوب مي‌رسد. انواع گوناگون آن اعم از آرامش طبيعي، رواني و اعتقادي و... نقش به‌سزايي در حيات فردي و اجتماعي ما ايفا مي‌كنند. در اين ميان، آرامش معنوي كه والاترين سطح آن نيز محسوب مي‌شود، جز با نگرشي معنوي به هستي و عملكردي معناگرايانه در وقايع و حوادث زندگي قابل دست‌يابي نخواهد بود. از اين‌رو در زيست مؤمنانه، شاه‌ راه رسيدن به آرامش واقعي، چيزي جز انس با منابع اصيل آن يعني قرآن كريم و سنت معصومين (ع) به‌ويژه، گنجينه‌هاي ادعيه و عرفان ايشان نيست. امام سجاد (ع) در راز و نيازهاي عارفانه و عاشقانه خويش با محبوب ازلي و ابدي، براي سالكان و مشتاقان اين طريق، مولفه‌هاي آرامش معنوي را ترسيم و راه‌هاي دست‌يابي به اين گوهر كمياب و گران‌ بها را شناسانده‌اند. مؤلفه‌ها و عواملي كه برخي بينشي است و نگرش انسان مادي را به هستي و فلسفه زندگي تغيير مي‌دهد و مؤلفه‌هاي ديگري كه منشي است و رفتار او را مؤمنانه و انساني مي‌سازد. مقاله پيش‌رو  به روش توصيفي و تحليلي، با رجوع به اين كتاب ارزشمند و استناد به آيات قرآن كريم، روايات و  در حد امكان، منابع ميان‌رشته‌اي، عوامل بينشي و منشي دست‌يابي به آرامش معنوي را تبيين و تحليل مي‌كند.