نظريه‌اي مياني براي هدايت برنامه جامع تربيت مشاور در ايران: مطالعۀ نظريۀ برپايه

هدف: هدف اين پژوهش، ارائه نظريه‌اي براي هدايت برنامه‌ جامع و با كيفيت تربيت مشاور در ايران است. روش: با اتخاذ رويكرد كيفي و روش نظريۀ برپايه، داده‌ها از طريق مصاحبه نيمه‌ـ‌‌ساختاريافته، در زمينه برنامه‌هاي تربيت مشاور در ايران با نمونه‌گيري هدفمند، جمع‌آوري و براي تحليل آن‌ها از كدگذاري باز، محوري و انتخابي استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌ها مقوله اصلي «رشد شخصي و توسعه مستمر حرفه‌اي مشاور و ارتقاء كيفيت مشاوره» را مشخص ساختند. مقوله‌هاي مهم ديگر و زيرمقوله‌ها عبارت بودند از «تعالي شناختي» (تقويت تفكر انتقادي، تقويت خلاقيت)، «ارتقاء عملكرد حرفه‌اي» (تقويت ارزيابي و تأثيرگذاري مناسب، رشد و توسعه مستمر مهارت‌هاي ارتباطي و مشاوره‌اي) و «يادگيري فعال كارورز‌ـ‌محور» (تعاملات آموزشي و حرفه‌اي، تكاليف‌ رشددهنده، خودسازي پيوسته). نتيجه‌گيري: در نتيجه اين پژوهش نظريه‌اي مياني براي تسهيل هدايت برنامه‌ جامع تربيت مشاور فرمول‌بندي شد كه به ذي‌نفعان كمك مي‌كند تا از كيفيت و كفايت اين برنامه اطمينان حاصل كنند. همچنين نرخ فارغ‌التحصيلان آمادۀ ورود به حرفه مشاوره بهبود پيدا كند و اتلاف منابع كاهش يابد. سياست‌گذاران و اداره‌كنندگان برنامه‌هاي مختلف تربيت مشاور مي‌توانند از اين نظريه بعنوان مرجعي جهت فراهم‌آوردن محيط آموزشي و تربيتي غني و حمايت‌گر براي كمك به رشد شخصي و توسعه مستمر حرفه‌اي مشاوران آينده استفاده كنند؛ چنين امري در نهايت به ارتقاء كيفيت آموزش و خدمات مشاوره خواهد انجاميد