طراحي برنامۀ ارزيابي رفتاري مبتني بر مدل ديسك ويليام و بررسي اثربخشي آن بر سطح سازگاري آموزشي نوجوانان با بيمار كرونايي

پژوهش حاضر با هدف طراحي برنامۀ ارزيابي رفتاري مبتني بر مدل ديسك ويليام و بررسي اثربخشي آن بر سطح سازگاري آموزشي نوجوانان با بيمار كرونايي انجام پذيرفت. طرح پژوهش، نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل و جامعۀ آماري شامل نوجوانان 13 تا 18 سالۀ ساكن شهرستان نقده بود كه در سال 1400 در خانوادۀ خود فرد مبتلا به كوويد-19 داشتند. حجم نمونۀ آماري 40 نفر ( 20 نفر گروه آزمايشي و 20 نفر گروه كنترل) بود كه به شيوۀ نمونه‌گيري دردسترس گزينش و به شيوۀ تصادفي در دو گروه كنترل و آزمايش جاي‌دهي شدند. براي گروه آزمايش ده جلسۀ 90 دقيقه‌اي مبتني بر مدل ديسك ويليام مولتون مارستون انجام شد، اما گروه كنترل هيچ درماني دريافت نكرد. جمع‌آوري داده‌ها با پرسشنامۀ سازگاري آموزشي (AISS) صورت گرفت. براي تجزيه و تحليل آماري داده‌ها، از آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيري استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد ميانگين سطح سازگاري آموزشي در گروه آزمايش، پس از مداخلۀ ديسك در مقايسه با گروه كنترل به‌طور معناداري كاهش پيدا كرده است (0.01 P). با توجه به نتايج اين مطالعه مي‌توان نتيجه گرفت مداخلۀ مبتني بر ديسك به بهبود سطح سازگاري آموزشي در نوجوانان با بيمار كوويد-19 منجر مي‌شود.