عنوان مقاله :
بررسي مقاومت فنوتيپي و ژنوتيپي به آنتي بيوتيك پيرازيناميد در ايزوله هاي مايكوباكتريوم توبركلوزيس مقاوم به چند دارو) MDR ( در استان خوزستان در بازه زماني 1401 - 1395
پديد آورندگان :
هاشم زاده ، محمد دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز - مركز تحقيقات بيماري هاي عفوني و گرمسيري، پژوهشكده بهداشت، دانشكده پزشكي - گروه ميكروب شناسي، كميته تحقيقات دانشجويي , عصاره زادگان دزفولي ، آرام دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز - مركز تحقيقات بيماريهاي عفوني و گرمسيري، پژوهشكده بهداشت، دانشكده پزشكي - گروه ميكروب شناسي، كميته تحقيقات دانشجويي , معيني خواه ، محمد دانشگاه علوم پزشكي اهواز - دانشكده پزشكي - گروه ميكروب شناسي، كميته تحقيقات دانشجويي , يوسفي ، فريد دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز - بيمارستان آموزشي امام، مركز تحقيقات بيماري هاي عفوني و گرمسيري، پژوهشكده بهداشت - گروه بيماريهاي عفوني
كليدواژه :
مايكوباكتريوم توبركلوزيس , بيماري سل , پيرازيناميد , مقاومت آنتي بيوتيكي , سل مقاوم به چند دارو
چكيده فارسي :
زمينه و هدف پيرازيناميد يكي از داروهاي موثر بر درمان بيماري سل است. استفاده اين دارو در رژيم درماني باعث كوتاه شدن مدت زمان درمان سل ميشود. وجود جهش در ژن pncA موجب از بين رفتن فعاليت پيرازيناميداز ميشود كه مهمترين مكانيسم مقاومت در ايزوله هاي مايكوباكتريوم توبركلوزيس است. بنابراين هدف از انجام اين مطالعه بررسي مقاومت فنوتيپي و ژنوتيپي به آنتيبيوتيك پيرازيناميد در ايزوله هاي مايكوباكتريوم توبركلوزيس مقاوم به چند دارو) MDR ( در استان خوزستان در بازه زماني 1401 - 1395 مي باشد. روش بررسي اين مطالعه بر روي 40 ايزوله هاي مايكوباكتريوم توبركلوزيس در آزمايشگاه منطقه اي سل اهواز انجام شد. تعيين حساسيت دارويي ايزوله ها به روش نسبي در آنتي بيوتيك پيرازيناميد در ايزوله ها انجام گرفت. سپس تعيين فراواني موتاسيونهاي ژن pncA مرتبط با مقاومت پيرازيناميد در ايزوله هاي MDR با استفاده از تعيين توالي انجام گرفت. يافته ها در نتايج تست حساسيت دارويي نسبت به آنتي بيوتيك هاي ريفامپين و ايزونيازيد تعداد 25 ايزوله كه 16 سويه آن مقاوم به دو داروي ايزونيازيد وريفامپين (MDR-TB) و 9 ايزوله مقاوم تك دارويي ) 8 ايزوله مقاوم به ريفامپين و 1 ايزوله مقاوم به ايزونيازيد( به دست آمد. از 17 نمونه اي كه داراي ژن pncA و مقاوم به پيرازيناميد بودند 13 ايزوله داراي موتاسيون در ژن pncA و 4 ايزوله فاقد هر گونه موتاسيون بودند. شايعترين موتاسيون، جهش هاي غير متشابه ، Non synonymous بود كه در آن اسيد آمينه ي Val به Phe تبديل شده است. نتيجه گيري نتايج اين مطالعه نشان داد با توجه به فراواني مقاومت به پيرازيناميد در سويه هاي MDR ، تك مقاومتي و همچنين درصد بالاي جهش در ژن pncA و شيوع كمتر جهش در ژن هاي panD و rpsA ،كه اطلاعات سريع و دقيقي در مورد حساسيت به پيرايناميد براي ايزوله هاي MDR-TB و تك مقاومتي فراهم مي كند، بهترين روش تشخيص مقاومت به پيرازيناميد توالي يابي و سكانس DNA كل pncA براي تاييد مقاومت به پيرازيناميد به جاي روش هاي معمول با پوشش نقاط داغ ) hotspots ( جهش يافته موثرتر است .
عنوان نشريه :
مجله علمي پزشكي جندي شاپور
عنوان نشريه :
مجله علمي پزشكي جندي شاپور