تعيين اثربخشي شناخت‌درماني مبتني‌بر ذهن‌آگاهي بر اجتناب شناختي و صميميت زناشويي در زنان مبتلا به وسواس فكري-عملي

زمينه و هدف: اختلال وسواس فكري-عملي، چالشي جدي براي بيماران و نيز سيستم خانوادگي ايجاد مي‌كند و حوزه‌هاي مختلفي از زندگي فرد را تحت‌تأثير قرار مي‌دهد؛ لذا هدف از پژوهش حاضر تعيين اثربخشي شناخت‌درماني مبتني‌بر ذهن‌آگاهي بر اجتناب شناختي و صميميت زناشويي در زنان مبتلا به وسواس فكري-عملي بود.روش‌بررسي: پژوهش حاضر كاربردي از نوع نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماري را تمامي زنان متأهل مبتلا به وسواس فكري-عملي مراجعه‌كننده به كلينيك‌هاي منطقهٔ هشت شهر تهران در شش ماه نخست سال ۱۳۹۸ تشكيل دادند. تعداد سي زن داوطلب واجد شرايط به‌روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شدند و به‌‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. جلسات شناخت‌درماني مبتني‌بر ذهن‌آگاهي سيگال و همكاران (۲۰۱۸) به‌مدت هشت جلسهٔ شصت‌دقيقه‌اي براي گروه آزمايش اجرا شد؛ درحالي‌كه افراد گروه گواه، مداخلهٔ درماني مذكور را دريافت نكردند. ابزار گردآوري اطلاعات شامل مقياس وسواس فكري-عملي مادزلي (گودمن و همكاران، ۱۹۸۹)، مقياس اجتناب شناختي (سكستون و دوگاس، ۲۰۰۹) و مقياس صميميت زناشويي (واكر و تامسون، ۱۹۸۳) بود. به‌منظور تحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۲ و آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيره در سطح معنا‌داري ۰٫۰۵=α استفاده شد.يافته‌ها: پس از مداخله، نمرات اجتناب شناختي در گروه آزمايش درمقايسه با گروه گواه به‌طور معنا‌داري كاهش يافت (۰٫۰۰۱ p). همچنين نمرات صميميت زناشويي افزايش پيدا كرد (۰٫۰۰۱ p).نتيجه‌گيري: باتوجه به يافته‌هاي اين پژوهش شناخت‌درماني مبتني‌بر ذهن‌آگاهي در كاهش اجتناب شناختي و افزايش صميميت زناشويي زنان مبتلا به وسواس فكري-عملي مؤثر است.