تعيين اثربخشي درمان پذيرش و تعهد بر افسردگي و كيفيت رابطهٔ زناشويي زنان مبتلا به نشانگان پيش از قاعدگي

زمينه و هدف: سندرم پيش از قاعدگي، با طيف گسترده‌اي از علائم عاطفي، جسمي، رفتاري و خانوادگي همراه است؛ ازاين‌رو هدف مطالعهٔ حاضر تعيين اثربخشي درمان پذيرش و تعهد بر افسردگي و كيفيت رابطهٔ زناشويي زنان مبتلا به نشانگان پيش از قاعدگي بود.روش‌بررسي: روش پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه‌ گواه بود. جامعۀ آماري را تمامي زنان مبتلا به نشانگان پيش از قاعدگي مراجعه‌كننده به كلينيك زنان و زايمان بيمارستان رضوي شهر مشهد در شش ماه دوم سال ۱۳۹۷ تشكيل دادند. از ميان آنان سي فرد واجد شرايط داوطلب به‌روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفي در گروه آزمايش و گروه گواه قرار گرفتند. گروه آزمايش در هشت جلسۀ يك‌ساعتهٔ مداخلهٔ پذيرش و تعهد، آموزش ديد؛ اما گروه گواه هيچ آموزشي دريافت نكرد. براي جمع‌آوري داده‌ها پرسش‌نامهٔ غربالگري علائم پيش از قاعدگي (استينر و همكاران، ۲۰۰۳)، ويرايش دوم پرسش‌نامهٔ افسردگي بك (بك و همكاران، ۱۹۹۶) و مقياس كيفيت رابطهٔ زناشويي (راست و همكاران، ۱۹۹۰) به‌كار رفت. داده‌ها به‌كمك نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۴ و با روش تحليل كوواريانس تك‌متغيري و آزمون مجذور خي در سطح معناداري ۰٫۰۵ تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد، نمرات افسردگي زنان مبتلا به نشانگان پيش از قاعدگي پس از درمان پذيرش و تعهد در گروه آزمايش درمقايسه با گروه گواه به‌طور معنا‌داري كاهش ‌يافت (۰٫۰۰۱ p)؛ همچنين، درمان پذيرش و تعهد موجب افزايش كيفيت رابطهٔ زناشويي زنان مبتلا به نشانگان پيش از قاعدگي شد (۰٫۰۰۱ p).نتيجه‌گيري: براساس نتايج پژوهش، مشاوران و درمانگران مي‌توانند از درمان پذيرش و تعهد به‌عنوان روشي درماني مكمل براي كاهش افسردگي و افزايش كيفيت رابطهٔ زناشويي استفاده كنند.