تأثير درمان شناختي-هيجاني-معنوي بر بهزيستي روان‌شناختي زنان سوگوار

زمينه ‌و ‌هدف: داغديدگي از مشكلاتي است كه براي هر فردي مدت كوتاهي پس از مرگ عزيز رخ مي‌دهد؛ اما گروهي از افراد مهارت‌ها و توانايي‌هاي لازم را براي حل مشكل سوگ ندارند. هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي درمان شناختي-هيجاني-معنوي بر بهزيستي روان‌شناختي زنان سوگوار بود. روش‌بررسي: روش پژوهش از نوع نيمه‌آزمايشي با طرح تحقيق پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري دوماهه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماري پژوهش را تمامي زنان سوگواري تشكيل دادند كه حداقل دوازده ماه از سوگشان گذشته بود و هنوز نشانگان سوگ را داشتند و به مركز مشاورهٔ شهر بابل در سال ۱۳۹۸ مراجعه كردند. از جامعهٔ آماري تعداد سي نفر به‌روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي در دو گروه پانزده‌نفره (آزمايش و گواه) قرار گرفتند. براي جمع‌آوري داده‌ها از مقياس بهزيستي روان‌شناختي (ريف، ۱۹۸۹) استفاده شد. صرفاً براي گروه آزمايش، درمان شناختي-هيجاني-معنوي به‌صورت گروهي در ده جلسهٔ نوددقيقه‌اي و هفته‌اي يك‌بار براساس بستهٔ آموزشي رجايي (۲۰۱۰) انجام شد. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از روش تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر، آزمون تعقيبي بونفروني و آزمون تحليل واريانس در نرم‌افزار SSPS نسخهٔ ۲۴ صورت گرفت. سطح معناداري براي آزمون‌ها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد، تحليل واريانس متغير بهزيستي روان‌شناختي براي اثر زمان (۰٫۰۰۱ p)، اثر گروه (۰٫۰۰۲=p) و اثر متقابل زمان و گروه (۰٫۰۰۱ p) معنادار بود. اندازهٔ اثر مداخله براي بهزيستي روان‌شناختي ۰٫۲۸ به‌دست آمد. همچنين در نمرات متغير بهزيستي روان‌شناختي بين مراحل پيش‌آزمون و پس‌آزمون و بين مراحل پيش‌آزمون و پيگيري تفاوت معناداري وجود داشت (۰٫۰۰۱ p)؛ اما تفاوت معناداري بين دو مرحلهٔ پس‌آزمون و پيگيري مشاهده نشد (۰٫۱۳۷=p) كه نشان داد مداخلهٔ درماني در طول زمان ماندگار بوده است.نتيجه‌گيري: باتوجه به يافته‌هاي پژوهش نتيجه گرفته مي‌شود كه رويكرد شناختي-هيجاني-معنوي بر افزايش ميزان بهزيستي روان‌شناختي زنان سوگوار اثربخش است.