تأثير هشت هفته تمرينات ثبات مركزي بر تعادل ايستا و پويا در پرسنل درماني مبتلا به كمردرد مزمن غيراختصاصي

زمينه و هدف: كمردرد غيراختصاصي غالباً به‌علت پوسچر ضعيف و بدنشستن و حركات بلندكردن نادرست در وضعيت‌هاي مختلف، به‌وجود مي‌آيد؛ بنابراين هدف اين مطالعه بررسي تأثير هشت هفته برنامهٔ تمريني ثباتي مركزي بر تعادل ايستا و پويا در پرسنل درماني مبتلا به كمردرد مزمن غيراختصاصي بود. روش‌بررسي: اين تحقيق از نوع مداخله‌اي و به‌صورت نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون بود. پژوهش حاضر روي چهل نفر پرسنل درماني مبتلا به كمردرد غيراختصاصي با دامنهٔ سني ۳۰تا۴۰ سال و ميزان شدت درد ۴تا۷ در مقياس VAS، در دو گروه گواه و ثبات مركزي انجام شد. گروه ثبات مركزي به‌مدت هشت هفته به تمرينات ثبات مركزي پرداخت. به‌منظور سنجش تعادل از تست BESS و ستاره استفاده شد. تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي تي‌همبسته و مستقل، ويلكاكسون، من‌ويتني در نرم‌افزار SSPS نسخۀ ۲۳صورت پذيرفت. سطح معناداري آزمون‌ها ۰٫۰۵ درنظر گرفته شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد، در بررسي تعادل پويا، در گروه ثبات مركزي پيشرفت معناداري در جهت‌هاي قدامي (۰٫۰۰۱=p)، قدامي داخلي (۰٫۰۰۱=p)، داخلي (۰٫۰۰۱ p)، خلفي داخلي (۰٫۰۰۱=p)، خلفي (۰٫۰۰۱ p)، خلفي خارجي (۰٫۰۰۱ p)، خارجي (۰٫۰۰۱ p)، قدامي خارجي (۰٫۰۰۱ p) و تركيب هشت جهت (۰٫۰۱۱=p)، پس از هشت هفته تمرينات عمومي مشاهده شد؛ اما در گروه گواه در جهت‌هاي قدامي، قدامي داخلي، داخلي، خلفي داخلي، خلفي، خلفي خارجي و خارجي قبل و پس از هشت هفته تمرينات عمومي، پيشرفت معناداري مشاهده نشد (۰٫۰۵ p)؛ اما درجهت قدامي خارجي كاهش معناداري صورت گرفت (۰٫۰۱۶=p). در بررسي تعادل ايستا، در گروه ثبات مركزي در وضعيت‌هاي مختلف سطح ناپايدار (۰٫۰۰۱=p) و سطح پايدار (۰٫۰۰۸=p) پيشرفت معنادار و درخورتوجهي به‌دست آمد؛ اما براي گروه گواه در وضعيت‌هاي مختلف سطح ناپايدار و سطح پايدار پيشرفت معناداري مشاهده نشد (۰٫۰۵ p). اندازهٔ اثر اين تمرينات بر تعادل ايستا در مقياس كوهن ۰٫۷۴ و در تعادل پويا ۰٫۶۰ بود.نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي پژوهش حاضر نتيجه گرفته مي‌شود، مداخلهٔ تمريني ثبات مركزي بر تعادل ايستا و پوياي پرسنل درماني مبتلا به كمردرد غيراختصاصي تأثيرگذار است و باعث بهبود در عملكرد جسماني اين بيماران مي‌شود.