نقش هوش معنوي و تاب‌آوري در پيش‌بيني صميميت زناشويي مادران داراي دانش‌آموز با ناتواني يادگيري

زمينه و هدف: وجود كودكان مبتلا به ناتواني يادگيري اغلب نظام خانواده را تحت‌تأثير قرار مي‌دهد و تغييرات مهمي ازجمله صميميت زناشويي در زندگي خانواده‌ها ايجاد مي‌كند؛ بنابراين پژوهش حاضر با هدف نقش هوش معنوي و تاب‌آوري در پيش‌بيني صميميت زناشويي مادران داراي دانش‌آموز با ناتواني يادگيري انجام شد.روش‌بررسي: روش پژوهش حاضر توصيفي-همبستگي بود. جامعهٔ آماري را تمامي مادران كودكان داراي ناتواني يادگيري شهر كرج در سال تحصيلي ۹۸-۱۳۹۷ تشكيل ‌دادند. از افراد واجد شرايط كه به‌صورت داوطلبانه حاضر به همكاري بودند، تعداد صد نفر به‌عنوان نمونه از مركز ناتواني يادگيري طلوع مهر اعتماد انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها شامل مقياس هوش معنوي كينگ (كينگ، ۲۰۰۸)، مقياس تاب‌آوري كانر-ديويدسون (كانر و ديويدسون، ۲۰۰۳) و مقياس صميميت زناشويي (واكر و تامسون ، ۱۹۸۳) بود. براي تحليل داده‌ها از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي چندگانه به‌شيوهٔ گام‌به‌گام به‌كمك نرم‌افزار آماري SPSS نسخهٔ ۲۴ در سطح معناداري ۰٫۰۵=α استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد، مقدار ضريب رگرسيوني استانداردشده (Beta) براي مؤلفه‌هاي تفكر انتقادي وجودي (۰٫۰۰۲=p، ۰٫۲۶۰=β)، توليد معناي شخصي (۰٫۰۰۱ p، ۰٫۳۹۸=β)، آگاهي متعالي (۰٫۰۱۵=p، ۰٫۱۶۵=β)، توسعهٔ حالت هوشياري (۰٫۰۰۷=p، ۰٫۲۰۷=β)، تصور از شايستگي شخصي (۰٫۰۰۱ p، ۰٫۲۸۶=β)، اعتماد به غرايز شخصي (۰٫۰۲۵=p، ۰٫۱۴۰=β)، تحمل عواطف منفي (۰٫۰۰۱ p، ۰٫۲۸۸=β)، مهار/كنترل (۰٫۰۴۴=p، ۰٫۱۷۶=β) و معنويت (۰٫۰۱۶=p، ۰٫۲۱۵=β) بود. همچنين هوش معنوي (۶۶٫۴درصد) و تاب‌آوري (۸۲٫۷درصد) به‌شكل معناداري، توانايي پيش‌بيني صميميت زناشويي را داشتند (۰٫۰۰۱ p). نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي اين پژوهش نتيجه گرفته مي‌شود، با ارتقاي هوش معنوي و تاب‌آوري مي‌توان زمينهٔ صميميت زناشويي مادران داراي دانش‌آموز با ناتواني يادگيري را فراهم كرد.