عنوان مقاله :
بررسي رابطهٔ خودكارآمدي با كارايي خانواده و كيفيت زندگي در خواهران و برادران كودكان با سندرم داون
پديد آورندگان :
كريمي ، عليرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز - گروه روانشناسي , مكوندي ، بهنام دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز - گروه روانشناسي , بختيارپور ، سعيد دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز - گروه روانشناسي
كليدواژه :
خودكارآمدي , كارايي خانواده , كيفيت زندگي , سندرم داون
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: اختلال سندرم داون، اثرات متفاوت و منحصربهفردي بر تجارب اعضاي خانواده ميگذارد كه با متغيرهاي گوناگون روانشناختي در ارتباط است. هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطۀ بين خودكارآمدي با كارايي خانواده و كيفيت زندگي در خواهران و برادران كودكان با سندرم داون بود.روش بررسي: پژوهش حاضر مقطعي و از نوع روش تحليليهمبستگي بود. جامعهٔ آماري پژوهش را تمامي خواهران و برادران دانشآموزان با سندرم داون شهر اهواز در سال تحصيلي ۹۸-۱۳۹۷ تشكيل دادند. حجم نمونه، سيصد نفر براساس جدول كرجسي و مورگان (۱۹۷۰) برآورد شد كه باتوجه به افت آزمودنيها، حجم نمونه به ۲۷۸ نفر رسيد. براي گردآوري دادهها، پرسشنامهٔ سنجش كاركرد خانواده (اپشتين و همكاران، ۲۰۰۳)، پرسشنامهٔ خودكارآمدي (موريس، ۲۰۰۱) و پرسشنامهٔ كيفيت زندگي (سازمان بهداشت جهاني، ۱۹۹۸) بهكار رفت. براي تحليل دادهها، از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون خطي چندگانه، بهكمك نرمافزار SPSS نسخۀ ۲۴ در سطح معناداري ۰٫۰۵ استفاده شد. يافتهها: نتايج تحليل رگرسيون خطي چندگانه نشان داد، كارايي خانواده (۰٫۳۸۶=β، ۰٫۰۰۱ p) و كيفيت زندگي (۰٫۳۷۱=β، ۰٫۰۰۱ p) بهصورت معنادار، خودكارآمدي را پيشبيني كردند. همچنين، نتايج ضريب همبستگي مشخص كرد، بين كارايي خانواده (۰٫۵۵۶=r، ۰٫۰۰۱ p) و كيفيت زندگي (۰٫۳۶۷=r، ۰٫۰۰۱ p) با خودكارآمدي ارتباط مثبت و معناداري وجود داشت.نتيجهگيري: براساس يافتههاي اين پژوهش نتيجه گرفته ميشود، كارايي خانواده و كيفيت زندگي توان پيشبيني خودكارآمدي را در خواهران و برادران كودكان با سندرم داون دارند؛ بنابراين توجه به بهبود كارايي خانواده و كيفيت زندگي در بهبود خودكارآمدي خواهران و برادران كودكان با سندرم داون كمككننده است.
عنوان نشريه :
مطالعات ناتواني
عنوان نشريه :
مطالعات ناتواني