شماره ركورد :
1402623
عنوان مقاله :
بررسي اثربخشي گروه‌‌درماني با رويكرد شناختي-رفتاري و روان‌نمايشگري بر كاهش علائم افسردگي و وسواس فكري-عملي در زنان مبتلا به اختلال افسردگي و اختلال وسواس فكري-عملي ۳۰تا۴۰ساله
پديد آورندگان :
محمديان مراد خواه ، مريم دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه روان‌شناسي , آزاد يكتا ، مهرناز دانشگاه آزاد اسلامي واحد اسلامشهر - گروه روان‌شناسي , جمهري ، فرهاد دانشگاه علامه طباطبائي - دانشكدهٔ روان‌شناسي و علوم تربيتي - گروه روان‌شناسي
از صفحه :
1
تا صفحه :
9
كليدواژه :
درمان شناختي-رفتاري , درمان روان‌نمايشگري , افسردگي , اختلال وسواس فكري-عملي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: در دنياي پرتنش كنوني، بررسي اختلالات رواني اهميت ويژه‌اي دارد و دو اختلال افسردگي و وسواس فكري-عملي در تاريخچهٔ طولاني خود به‌علت پيامدهاي ناگوار و شيوع فراوان، همواره مدنظر بوده‌اند؛ ازاين‌رو هدف پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي گروه‌درماني با رويكرد شناختي-رفتاري و روان‌نمايشگري بر كاهش علائم افسردگي و وسواس فكري-عملي در زنان مبتلا به افسردگي و وسواس فكري-عملي ۳۰تا۴۰ساله بود.روش بررسي: روش پژوهش، نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون-پس‌آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماري پژوهش را تمامي زنان مبتلا به افسردگي و وسواس فكري-عملي‌ مراجعه‌كننده به كلينيك‌هاي مشاوره‌اي تهران در سال ۱۳۹۸ تشكيل دادند. از بين آن‌ها ۳۶ زن داوطلب واجد شرايط به‌صورت دردسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفي در سه گروه درمان شناختي-رفتاري، درمان روان‌نمايشگري و گواه قرار گرفتند (هر گروه دوازده نفر). جمع‌آوري داده‌ها با استفاده از پرسشنامهٔ افسردگي بك (بك و همكاران، ۱۹۶۱) و مقياس وسواس فكري-‌عملي ييل-براون (گودمن و همكاران، ۱۹۸۹) صورت گرفت. گروه‌درماني با رويكرد شناختي-رفتاري و روان‌نمايشگري طي دوازده جلسهٔ نوددقيقه‌اي به‌صورت هفتگي، درمجموع به‌مدت سه ماه برگزار شد. داده‌ها با روش تحليل كوواريانس تك‌‌متغيره و آزمون تعقيبي توكي در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۲ تحليل شد. سطح معناداري آزمون‌ها ۰٫۰۵ بود.يافته‌ها: نتايج نشان داد، ميانگين نمرات افسردگي و وسواس فكري-عملي در مرحلهٔ پس‌آزمون بعد از كنترل نمرات پيش‌آزمون، در دو گروه آزمايش درمقايسه با گروه گواه معنادار بود (۰٫۰۰۱ p). همچنين تفاوت ميانگين نمرات بين دو گروه درمان‌ روان‌نمايشگري و درمان شناختي-رفتاري در افسردگي (۰٫۰۳۳=p) و وسواس فكري-عملي (۰٫۰۴۴=p) معنادار بود؛ به‌طوري‌‌كه درمان روان‌نمايشگري بر كاهش افسردگي و درمان شناختي-رفتاري بر كاهش وسواس فكري-عملي اثربخشي بيشتري داشت.نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي اين پژوهش، دو درمان شناختي-رفتاري و روان‌نمايشگري بر كاهش علائم افسردگي و وسواس فكري-عملي در زنان مبتلا به افسردگي و وسواس فكري-عملي مؤثر هستند؛ اما در مقام مقايسه، درمان روان‌نمايشگري اثربخشي بيشتري بر كاهش علائم افسردگي و گروه‌‌درماني شناختي-رفتاري اثربخشي بيشتري بر كاهش وسواس فكري-عملي دارد.
عنوان نشريه :
مطالعات ناتواني
عنوان نشريه :
مطالعات ناتواني
لينک به اين مدرک :
بازگشت