اثربخشي درمان مبتني‌بر پذيرش و تعهد بر اميدواري و بهزيستي روان‌شناختي همسران جانبازان

زمينه و هدف: مشكلات جانبازان در زندگي روزمره تأثير زيادي بر خانواده‌ و به‌خصوص همسر آن‌ها دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان مبتني‌بر پذيرش و تعهد بر اميدواري و بهزيستي روان‌شناختي همسران جانبازان شهرستان ساري انجام شد.روش‌بررسي: روش پژوهش، نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه گواه به‌همراه پيگيري 45 روزه بود. جامعهٔ آماري پژوهش را تمامي همسران جانبازان مراجعه‌كننده به كلينيك مشاورهٔ شاهد به تعداد ۱۲۰نفر، تشكيل دادند. سي نفر از همسران جانبازان براساس معيارهاي ورود به مطالعه و خروج از آن انتخاب شدند و به‌طور تصادفي در گروه آزمايش و گروه گواه قرار گرفتند (هر گروه پانزده نفر). گروه آزمايش طي هشت جلسهٔ نوددقيقه‌اي به‌صورت هفتگي درمان مبتني‌بر پذيرش‌ و ‌تعهد را دريافت كرد؛ اما براي گروه گواه مداخله‌اي ارائه نشد. شركت‌‌كنندگان، مقياس بهزيستي روان‌شناختي ريف (ريف، ۱۹۸۹) و مقياس اميدواري (ميلر و پاورز، ۱۹۸۸) را در سه نوبت پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري تكميل كردند. تحليل داده‌ها با استفاده از روش تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني در نرم‌افزار SSpS نسخهٔ ۲۲ انجام شد. سطح معناداري آزمون‌ها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد، اثرهاي زمان، گروه و تعامل بين زمان و گروه بر متغيرهاي اميدواري و بهزيستي روان‌شناختي معنادار بود (۰٫۰۰۱ p). همچنين در گروه آزمايش، ميانگين نمرات متغيرهاي اميدواري و بهزيستي روان‌شناختي، در مراحل پس‌آزمون و پيگيري بيشتر از پيش‌آزمون بود و تفاوت معناداري داشت (۰٫۰۰۱ p). تفاوت معناداري بين دو مرحلهٔ پس‌آزمون و پيگيري در متغيرهاي اميدواري (۰٫۴۹۵=p) و بهزيستي روان‌شناختي (۰٫۳۸۶=p) مشاهده نشد كه نتايج، ماندگاري اثربخشي درمان مبتني‌بر پذيرش و تعهد را در مرحلهٔ پيگيري براي هر دو متغير در گروه آزمايش نشان مي‌دهد. نتيجه‌گيري: براساس نتايج پژوهش نتيجه گرفته مي‌شود كه درمان مبتني‌بر پذيرش و تعهد رويكرد درماني مناسبي براي افزايش اميد و بهبود بهزيستي روان‌شناختي همسران افراد جانباز است.