بررسي اثربخشي آموزش مثبت‌انديشي بر معناي زندگي در زنان مبتلا به ام‌اس عضو انجمن ام‌‌‌اس شهر گرگان

زمينه و هدف: مولتيپل‌اسكلروزيس يكي از بحران‌هاي بزرگ زندگي فرد به‌شمار مي‌رود و عوارض جسمي و حركتي ناشي‌از اين بيماري مي‌تواند بر تمامي جنبه‌هاي زندگي فرد تأثير بگذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش مثبت‌انديشي بر معناي زندگي در زنان مبتلا به ام‌اس عضو انجمن ام‌‌اس شهر گرگان انجام شد.روش‌بررسي: روش پژوهش حاضر از نوع نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماري پژوهش را تمامي زنان مبتلا به ام‌‌اس عضو انجمن ام‌اس شهر گرگان در سال ۱۳۹۷ تشكيل دادند كه پروندهٔ فعال در انجمن داشتند. نمونهٔ اين مطالعه چهل نفر از بيماران بودند كه براساس ملاك‌هاي ورود به مطالعه و خروج از آن، به‌شيوهٔ دردسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفي در گروه آزمايش و گروه گواه (هر گروه بيست نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسش‌نامهٔ معناي زندگي (استگر و همكاران، ۲۰۰۶) بود كه تمامي شركت‌كنندگان آن را در مراحل پيش‌آزمون و پس‌آزمون تكميل كردند. جلسات آموزش مثبت‌انديشي براي شركت‌كنندگان گروه آزمايش در ده جلسهٔ نود دقيقه‌اي برگزار شد. تحليل داده‌هاي پژوهش با بهره‌گيري از آزمون تحليل كوواريانس تك‌متغيره در سطح معناداري ۰٫۰۵، در نرم‌افزار SSPS نسخهٔ ۲۲ صورت گرفت.يافته‌ها: نتايج نشان داد، پس از حذف اثر نمرات پيش‌آزمون، بين گروه آزمايش و گروه گواه، در ميانگين‌هاي نمرات متغيرهاي وجود معنا، جست‌وجوي معنا و معناي زندگي (نمرهٔ كل) در پس‌آزمون، تفاوت معناداري وجود داشت (۰٫۰۰۱ p). همچنين براساس ضرايب مجذور اتا، روان‌درماني مثبت‌نگر، ۲۵درصد در تبيين وجود معنا، ۵۸درصد در تبيين جست‌وجوي معنا و ۳۹درصد در تبيين نمرهٔ كل معناي زندگي زنان مبتلا به ام‌اس نقش داشت.نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي پژوهش نتيجه گرفته مي‌شود كه آموزش مثبت‌انديشي موجب افزايش معناي زندگي در زنان مبتلا به ام‌اس مي‌شود و آموزش مذكور گزينهٔ مداخله‌اي مناسبي به‌منظور مداخله‌هاي روان‌شناختي براي اين بيماران است.