ارائهٔ الگوي ازدواج آسيب‌پذير براساس كاوش نشانه‌هاي طلاق در اولين دوره‌هاي انتقالي زندگي (آشنايي، نامزدي و عقد) در ازدواج‌هاي غيرفاميلي

زمينه و هدف: ازدواج پايدار و رضايت‌بخش به‌عنوان قرارداد و پيوندي اجتماعي، شرعي، قانوني و عاطفي پيامدهاي مثبت بسياري براي اعضاي خانواده و جامعه فراهم مي‌آورد. اين پژوهش با هدف ارائهٔ الگوي ازدواج آسيب‌پذير براساس كاوش نشانه‌هاي طلاق در اولين دوره‌هاي انتقالي زندگي (آشنايي، نامزدي، عقد) در ازدواج‌هاي غيرفاميلي انجام گرفت.روش‌بررسي: روش اين پژوهش كيفي بود كه از رويكرد زمينه‌اي استفاده شد. جامعهٔ آماري پژوهش را تمامي زوجين متقاضي طلاق ازدواج غيرفاميلي با كمتر از پنج سال زندگي مشترك شهر كرمان تشكيل دادند. مشاركت‌كنندگان كه از سوي دادگاه خانوادهٔ شهر كرمان معرفي شده بودند، با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. با پانزده نفر از زوجين متقاضي طلاق ازدواج غيرفاميلي با كمتر از پنج سال زندگي مشترك، مصاحبهٔ نيمه‌ساختاريافته انجام گرفت. تحليل داده‌ها براساس روش تحليل اشتراوس و كوربين (۱۹۹۸) صورت پذيرفت. در مرحلهٔ كدگذاري باز، كد‌ها و مفاهيم و مقوله‌ها، استخراج شد كه برپايه‌ٔ آن مفهوم‌سازي داده‌ها شكل گرفت. يافته‌ها: براساس يافته‌هاي پژوهش، در كدگذاري سطح اول ۵۰۲ كد و در كدگذاري سطح دوم ‌۱۵۷ كد يافت شد. اين كدها درنهايت به ۲۷ مفهوم و ده مقولهٔ عمده شامل مقوله‌هاي محوري، عوامل مستعدكنندهٔ طلاق مرتبط با انتخاب، عوامل مستعدكنندهٔ طلاق مرتبط با همسر، عوامل مستعدكنندهٔ طلاق مرتبط با بافت رابطه، عوامل تسريع‌كنندهٔ طلاق، عوامل بافتي مرتبط با طلاق، عوامل مرتبط با خانودهٔ طرفين، عوامل زمينه‌اي، عوامل عاطفي و انديشه‌پردازي درمورد طلاق كاهش پيدا كرد. نتيجه‌گيري: براساس نتايج اين پژوهش، الگوي ازدواج آسيب‌پذير براي كاهش طلاق در اولين دوره‌هاي انتقالي زندگي (آشنايي، نامزدي، عقد) در ازدواج‌هاي غيرفاميلي تدوين و ارائه شده است.