تعيين اثربخشي آموزش مبتني‌بر رويكرد تحليل وجودي بر بهزيستي روان‌شناختي مادران كودكان داراي اختلال نارسايي توجه/بيش‌فعالي

زمينه و هدف: حضور كودكان داراي اختلال نارسايي توجه/بيش‌فعالي در خانواده‌ها مي‌تواند بر بهزيستي روان‌شناختي مادران تأثير بگذارد و عوارض مختلفي به‌دنبال داشته باشد. هدف پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي آموزش مبتني‌بر رويكرد تحليل وجودي بر بهزيستي روان‌شناختي مادران كودكان داراي اختلال نارسايي توجه/بيش‌فعالي بود.روش‌بررسي: اين پژوهش به‌روش نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه انجام شد. جامعهٔ آماري پژوهش را ۲۱۰ نفر از مادران داراي فرزند با اختلال نارسايي توجه/بيش‌فعالي مراجعه‌كننده به كلينيك‌هاي روان‌شناختي غرب تهران در سال ۱۳۹۷ تشكيل دادند. از بين آن‌ها سي نفر نمونهٔ داوطلب واجد شرايط به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه (هر گروه پانزده نفر) قرار گرفتند و وارد مطالعه شدند. براي جمع‌آوري داده‌هاي لازم از مقياس بهزيستي روان‌شناختي (ريف و همكاران، ۱۹۹۸) استفاده شد. گروه آزمايش به‌مدت ده جلسهٔ هشتاددقيقه‌اي آموزش مبتني‌بر رويكرد تحليل وجودي (فرانكل، ۲۰۰۴) را دريافت كرد. در طول اين ‌مدت براي گروه گواه هيچ‌گونه مداخله‌اي ارائه نشد. به‌منظور تحليل داده‌ها در مراحل پيش‌آزمون و پس‌آزمون علاوه‌بر شاخص‌هاي آمار توصيفي، روش آماري تحليل كوواريانس در نرم‌افزار SSPS نسخهٔ ۲۴ به‌كار رفت. سطح معنا‌داري براي همهٔ آزمون‌هاي آماري ۰٫۰۵ لحاظ شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد، بستهٔ آموزشي مبتني‌بر رويكرد تحليل وجودي بر افزايش بهزيستي روان‌شناختي مادران گروه آزمايش تأثير معناداري داشت (۰٫۰۰۱ p). اندازهٔ اثر آموزش مذكور بر نمرهٔ بهزيستي روان‌شناختي ۰٫۸۰۸ به‌دست آمد. نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي پژوهش نتيجه گرفته مي‌شود، بستهٔ آموزشي مبتني‌بر رويكرد تحليل وجودي بر ارتقاي بهزيستي مادران كودكان داراي اختلال نارسايي توجه/بيش‌فعالي روان‌شناختي مؤثر است.