ارزيابي بيان فاسين در ليكن پلان اروزيو دهاني و ارتباط آن با پتانسيل تغيير بدخيمي

زمينه. فاسين پروتئيني است كه در بسياري از سرطان هاي اپيتليالي افزايش مي يابد. اين افزايش بيان با رفتار تهاجمي تر و متاستاز بسياري از اين سرطان ها مرتبط است. با توجه به شيوع نسبتاً زياد ليكن پلان دهاني و همچنين نظر به تناقض در مورد پتانسيل تغيير بدخيمي آن، هدف اين مطالعه بررسي ميزان بيان نشانگر فاسين در ليكن پلان دهاني و كارسينوم سلول سنگفرشي دهان است. روش كار. در اين تحقيق آزمايشگاهي، 27 نمونه ليكن پلان دهاني اروزيو و 30 نمونه كارسينوم سلول سنگفرشي دهان با نشانگر فاسين رنگ آميزي ايمونوهيستوشيمي شدند. ميزان بيان فاسين (سلول هاي اپيتليالي با ايمونوراكتيويتي سيتوپلاسمي) در ليكن پلان دهاني، بر اساس سطح رنگ پذيري اپيتليالي 4نمره گرفت. نمونه هاي كارسينوم سلول سنگفرشي از نظر شدت و درصد رنگ پذيري، نمره بندي شده و در نهايت مجموع اين دو عدد بعنوان نمره كلي كه بين 0 تا 7 متغير بود، در نظر گرفته شد. بيان نشانگر در دو گروه با آزمون Kruskal-Wallis مقايسه شد. يافته ها. در گروه ليكن پلان، نزديك به نيمي از نمونه ها (48/15 درصد)، نمره 3 گرفتند. بيشتر نمونه هاي كارسينوم سلول سنگفرشي نمره 5 يا 6 گرفتند. مقايسه بيان نشانگر فاسين بين ليكن پلان دهاني و كارسينوم سلول سنگفرشي اختلاف آماري معناداري را نشان داد (0/001 P). نتيجه گيري. افزايش بيان فاسين در ليكن پلان و كارسينوم سلول سنگفرشي احتمالاً مي تواند بيانگر نقش فاسين در كارسينوژنز باشد. پيامدهاي عملي. بيان بيش از حد فاسين در ليكن پلان مي تواند به عنوان يك نشانگر تشخيصي براي تغيير بدخيمي و در كارسينوم سلول سنگفرشي، نشانگر پروگنوستيك باشد.