طراحي الگوي مفهومي مديريت توسعه ورزش‌هاي پايه : مطالعه موردي ژيمناستيك

هدف: هدف از اين پژوهش ارائه الگوي مفهومي مديريت توسعه ورزش‌هاي پايه براي رشته ژيمناستيك بود.روش‌شناسي: روش تحقيق از نوع تحقيقات كيفي با رويكرد اكتشافي سيستماتيك انتخاب شد. جامعه آماري شامل دو بخش جامعه انساني (مديران، مربيان و كارشناسان) و جامعه اطلاعاتي (كتاب‌ها، مقالات، اسنادو رسانه‌ هاي اجتماعي) مربوط به ژيمناستيك بود. نمونه به تعداد قابل كفايت بر مبناي رسيدن به اشباع نظري انتخاب و به روش نظري (قضاوتي) نمونه‌گيري شد (18 نفر و 51 سند). ابزار پژوهش شامل مطالعه كتابخانه‌اي و مصاحبه‌هاي اكتشافي بود. روايي ابزار براساس اعتبار حقوقي و علمي نمونه، نظر خبرگان و توافق بين مصححان كدگذار ارزيابي و تاييد گرديد. جهت تحليل داده‌ها از روش كدگذاري چندمرحله‌اي با رويكرد تحليل سيستمي استفاده شد.يافته‌ها: چارچوب پژوهش حاصل از كدگذاري شامل پنج سطح، 14 متغير و 118 مولفه‌ها بود. پنج سطح شامل زمينه (توسعه ملي ورزش، پيشينه ملي و تحولات بين المللي ژيمناستيك)، قابليت (دانش و كاركردها)، ساختار (مديريت، مالي، امكانات و رويدادها)، مشاركت (منابع انساني، مديريت استعداد، ذينفعان) و عملكرد (موفقيت بين‌المللي و توسعه پايدار) است. در نهايت چالش‌ها و راهبردهاي توسعه ژيمناستيك براساس الگوي مفهومي شناسايي شدند.نتيجه‌گيري: براساس نتايج مي‌توان گفت كه توسعه ژيمناستيك خروجي فرايندي نظام‌مند و سيستمي چندسطحي است و برآيند اثرگذاري-اثرپذيري بين عوامل زمينه‌اي، قابليتي، ساختاري، مشاركتي و عملكردي ميزان آن را تعيين مي‌كند.