اثرات جايگزيني مكمل سلنيوم معدني با نانوذرات سلنيوم بر متابوليت هاي خوني گوساله هاي شيرخوار

هدف از اين مطالعه بررسي اثرات جايگزيني مكمل سلنيوم معدني با ذرات نانو سلنيوم در تغذيه گوساله‌هاي شيرخوار و اثرات آن بر متابوليت‌هاي خون گوساله‌هاي شيرخوار بود. تعداد 32 راس گوساله هلشتاين تازه متولد شده با ميانگين وزن بدن 4.35 ± 37.85 كيلوگرم در قالب طرح كاملاً تصادفي با 4 تيمار (هشت گوساله در هر تيمار) به مدت 83 روز با توجه به مصرف مكمل شير يا آب آشاميدني با منابع مختلف سلنيوم قرار گرفتند. تيمارهاي شامل: 1 سلنيوم معدني(سلنيت سديم): حاوي 0.3ميلي‌گرم سلنيوم در هر كيلوگرم ماده خشك ، 2 سطح پايين نانو سلنيوم: حاوي 0.15 ميلي‌گرم سلنيوم در هر كيلوگرم ماده خشك با نانوذرات تهيه شده از سلنيوم، 3 سطح متوسط نانو سلنيوم: حاوي 0.3 ميلي‌گرم سلنيوم در هر كيلوگرم ماده خشك با نانوذرات تهيه شده از سلنيوم، 4 سطح بالاي نانوسلنيوم: حاوي 0.45 ميلي‌گرم سلنيوم به ازاي هر كيلوگرم ماده خشك با نانوذرات تهيه شده از سلنيوم. نتايج نشان داد گوساله‌هايي كه نانوسلنيوم دريافت كردند تفاوت معني دار در پارامترهاي آسپارتات ترانسفراز و آلانين ترانس آميناز نسبت به سلنيت سديم نداشتند. غلظت گلوتاتيون پروكسيداز در 42 روزگي در تيمارهاي نانوسلنيوم نسبت به سلنيوم معدني بطور خطي افزايش و مالون دي آلدئيد كاهش معني دار خطي (0.03 =p ) داشت. نتايج اين مطالعه نشان داد كه نانوسلنيوم در بهبود وضعيت آنتي اكسيداني خون گوساله در طول پس از شيرگيري موثر بود.