تاثير چاقي القايي و تمرينات تناوبي شديد بر محور PI3K/AKT1/mTORc1 در بافت قلب موش‌هاي صحرايي نر نژاد ويستار

مطالعات اپيدميولوژيكي همواره از چاقي به عنوان پيش زمينه ديابت نوع 2 و بيماري هاي قلبي عروقي حمايت نموده اند. مطالعه حاضر با هدف تعيين اثر تمرينات تناوبي شديد بر بيان برخي ژن هاي موثر در هايپرتروفي فيزيولوژيكي قلبي (PI3K، AKT1و mTORc1) در رت هاي چاق نژاد ويستار انجام گرفت. براي اين منظور، از 21 سر رت نر ويستار 10 هفته اي (10 ± 220 گرم)، 14 سر پس از القاي چاقي توسط 6 هفته رژيم غذايي پر چرب به شيوه تصادفي به گروه هاي هفت تايي چاق كنترل و چاق تناوبي تقسيم شدند. هفت سر رت داراي وزن نرمال نيز به عنوان گروه نرمال انتخاب شدند. رت هاي گروه چاق تناوبي يك دوره تمرينات تناوبي 8 هفته اي (5 جلسه در هفته) در قالب دويدن هاي تناوبي روي تريدميل را اجرا نمودند. گروه نرمال و چاق كنترل در برنامه تمرين شركت نداشتند. 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمرين، بيان ژن هاي PI3K، AKT1 و mTORc1 در بافت قلب اندازه گيري شد و توسط آزمون آنواي يكسويه و تست تعقيبي توكي بين گروه ها مقايسه شد. القاي چاقي به كاهش AKT1، PI3K و mTORc1 در بافت قلب در گروه چاق كنترل نسبت به گروه نرمال منجر شد (0.001 = p). در مقايسه با گروه چاق كنترل، تمرينات تناوبي به افزايش بيانPI3K (P=0.001) و mTORc1 (P=0.001) منجر شد اما بيان AKT1 در پاسخ به تمرينات تناوبي تغيير معني داري پيدا نكرد (0.603 = p). اجراي تمرينات تناوبي با بهبود بيان ژن هاي موثر بر هايپرتروفي فيزيولوژيكي قلب در رت هاي چاق همراه است. شناخت مكانيسم هاي سلولي مولكولي عهده دار اين فرآيند نيازمند مطالعات بيشتري است.