پيش بيني و ارزيابي عمق آبشستگي در زير خطوط لوله با بكارگيري روش هاي بردار پشتيبان ماشين و رگرسيون قوسي تحت موج

خطوط لوله انتقال دهنده سيالات، يكي از مهم ترين عوامل توسعه و رشد اقتصادي هر كشوري محسوب مي شوند كه براي انتقال سوخت هاي سيال، پسماندها و فاضلاب ها و يا براي انتقال هر سيال ديگر استفاده مي شوند. هنگامي كه اين خطوط لوله بر روي بستر دريا و اقيانوس قرار مي گيرند، باعث ايجاد تغييراتي در جريان شده كه افزايش تنش برشي و آشفتگي سيال را به دنبال دارد. همين امر سبب بيشتر شدن ظرفيت حمل رسوب و در نتيجه ايجاد حفره آبشستگي مي شود. با بزرگ تر شدن چاله آبشستگي، تنش ها و بارهاي نوساني باعث خستگي و گسيختگي لوله ها مي شود. همين امر اهميت بررسي پديده آبشستگي در زير خطوط لوله را نشان مي دهد. در اين تحقيق به تأثير عوامل متعددي بر آبشستگي زير خطوط لوله تحت موج با استفاده از روش رگرسيون فرايند گاوسي ((GPR)Gaussian Process Regression ) و ماشين بردار پشتيبان ((SVM)Support Vector Machine ) مورد مطالعه قرار گرفته است. بدين منظور از داده هاي آزمايشگاهي متعددي كه استفاده شده است و پس از تعريف چندين پارامتر بدون بعد، عملكرد روش هاي مذكور مورد ارزيابي قرار گرفته است. نتايج به دست آمده به خوبي نشان دهنده اين است كه اين روش ها نسبت به روابط تجربي نتايج بهتري دارند. با بررسي نتايج مشاهده شد كه مدل ماشين بردار پشتيبان با متغيرهاي ورودي KC، θ، Re و e/D با دارا بودن حداقل مقدار RMSE برابر 0.047 و همچنين حداكثر مقادير R برابر 0.959 و NSE برابر 0.904 بهترين نتيجه و عملكرد را دارد و طبق نتايج به دست آمده از آناليز حساسيت پارامتر KC، تأثيرگذارترين پارامتر بر روي عمق آبشستگي زير خطوط لوله در حالت موج است.