پراكنش زماني صيد خرچنگ‌هاي حقيقي در مشتاهاي خليج فارس (محدوده آبهاي اطراف بندرعباس)

تركيب صيد خرچنگ‌هاي حقيقي در مشتاهاي مستقر در نوار ساحلي شهر بندرعباس به مدت يك سال از دي ماه 1401 تا دي ماه 1402 مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه برداري به صورت ماهانه و از مشتاهاي واقع در مناطق سورو، خواجه عطاء و نخل ناخداي بندرعباس انجام شد. شناسايي خرچنگ‌ها بر اساس خصوصيات ظاهري و به كمك كليدهاي شناسايي انجام شد. همچنين اطلاعات زيست سنجي خرچنگ‌هاي غالب شامل طول وعرض كاراپاس و وزن نمونه ها اندازه گيري شد. در طي دوره مورد مطالعه تعداد 4 گونه خرچنگ متعلق به 2 خانواده Portunidae و Matutidae شناسايي شد. از خانواده Portunidae گونه هاي Portunus segnis، P. sanguinolentus  و Charybdis annulata در صيد مشتاها مشاهده شدند و از خانواده Matutidae تنها گونه Matuta planipes شناسايي شد. تركيب صيد گونه ها نشان داد كه گونه P. segnis با اختصاص79/4 درصد گونه غالب و سپس به ترتيب خرچنگ‌هايP. sanguinolentus   (19/4درصد) وC. annulata (0/7درصد) و M. planipes (0/4درصد) به لحاظ صيد به خود اختصاص داده بودند. بررسي صيد ماهانه و فصلي گونه ها نشان داد كه در طي دوره مطالعاتي در صيد مشتاهاي سه منطقه سورو ، خواجه عطا و نخل ناخدا، گونه ي P. segnis در همه ي ماه هاي سال مشاهده شده است و گونه ي  P. sanguinolentus  در مشتاي منطقه نخل ناخدا ، اغلب در شش ماهه دوم سال از مهر ماه تا اسفند و در منطقه خواجه عطا و تنها در فصل بهار و پاييز و در ماه هاي فروردين تا خرداد و مهرماه مشاهده شدند. در حالي كه در مشتاي منطقه سورو و در طي دوره مورد مطالعه مشاهده نشدند. ساير گونه ها شامل گونه ي C. annulata و  M. planipes به صورت موردي و در برخي از ماه هاي سال و فقط در منطقه نخل ناخدا يافت شدند. دامنه عرض كاراپاس خرچنگ‌هاي نر و ماده براي گونه غالب P. segins در طول مورد مطالعه متفاوت بوده، به طوري كه عرض كاراپاس خرچنگ‌هاي نر بين 149-21 ميلي‌متر(با ميانگين 81/33 ±2/29 ميلي‌متر) و در خرچنگ‌هاي ماده بين 124-23  ميلي‌متر (با ميانگين 88/45 ±2/47 ميلي‌متر) متغيير بود.