تاثير مشاوره بر دانش و نگرش فرزندآوري در زوج‌هاي تك‌فرزند شهر همدان: مطالعه مداخله‌اي

سابقه و هدف: به منظور كاهش پيامدهاي نامطلوب نرخ پايين باروري، لازم است مداخلاتي صورت گيرد؛ بنابراين، هدف مطالعه، تعيين تاثير مشاوره بر دانش و نگرش فرزندآوري در زوجين تك فرزند است كه به مراكز جامع سلامت شهر همدان مراجعه كرده‌اند.مواد و روش‌‌ها: مطالعه مداخله‌اي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون در دو گروه مداخله و كنترل در سال 1401 به انجام رسيد. جامعه پژوهش همه زوجين تكفرزند كه به مراكز جامع سلامت شهر همدان مراجعه كرده‌اند، است. نمونه‌ها 92 نفر بوده‌ كه به روش بلوك جايگشتي وارد مطالعه شده‌اند. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بوده است و سوال‌ها در سه بخش دموگرافيك، آگاهي و نگرش تدوين شده‌اند. مشاوره در4 جلسه 60 تا 90 دقيقه اي، يك جلسه در هفته انجام شده است. تحليل داده‌ها با آماره‌هاي توصيفي و تحليلي (تي استيودنت، تي زوجي) در سطح معنا‎داري ‎ 5 درصد انجام شده است. يافته‌ها: ميانگين نمره دانش فرزندآوري زنان بين دو گروه مداخله و كنترل بعد از مداخله و يك ماه بعد از مداخله تفاوت معنا‌دار آماري داشته است (0.001=p)؛ اما ميانگين نمره نگرش فرزندآوري زنان و مردان در دو گروه آزمون و كنترل قبل از مداخله، بعد از مداخله و يك ماه بعد از مداخله تفاوت معنادار آماري نداشته است (P 0.05).نتيجه‌گيري: مشاوره ابزار موثر براي افزايش دانش و بهبود نگرش زوجين در زمينه فرزندآوري است.