بررسي تأثير مدل خودمراقبتي اورم بر فعاليت‌هاي روزانه‌ي زندگي بيماران تحت درمان با همودياليز: يك مطالعه‌ي شبه‌تجربي

سابقه و هدف: از مشكلات بسيار مهم بيماران همودياليز محدوديت در عملكرد و كاهش فعاليت‌هاي روزانه‌ي زندگي است. تئوري خودمراقبتي اورم باعث افزايش كيفيت زندگي افراد مبتلا به بيماري مزمن مي‌شود؛ لذا اين پژوهش با هدف بررسي تأثير به‌كارگيري الگوي خودمراقبتي اورم بر فعاليت‌هاي روزانه‌ي زندگي بيماران همودياليز انجام شد.مواد و روش‌‌ها: اين مطالعه‌ي شبه‌تجربي درباره‌ي 34 بيمار همودياليزي كه به روش تخصيص تصادفي انتخاب شده بودند، در دو گروه مداخله و كنترل در بخش دياليز بيمارستان مطهري جهرم در سال 1401 انجام شد. ابزار جمع‌آوري اطلاعات پرسش‌نامه‌ي فعاليت‌هاي روزانه‌ي زندگي ناتينگهام بود. مداخله شامل شش جسله آموزش خودمراقبتي براي بيماران گروه مداخله به‌صورت انفرادي در مدت شش هفته بود. سپس بلافاصله و دو ماه بعد از مداخله، فعاليت‌هاي روزانه‌ي زندگي بيماران ارزيابي شد. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS-21 با استفاده از آمار توصيفي و آزمون فريدمن، من‌ويتني، تي تست و كاي اسكوئر تجزيه‌وتحليل شد. يافته‌ها:  بر اساس يافته‌ها، بلافاصله و دو ماه بعد از مداخله، ميانگين نمره‌ي فعاليت‌هاي روزانه‌ي زندگي در گروه مداخله بالاتر از گروه كنترل بود (0.009=P). به‌طور كلي، ميانگين نمرات فعاليت‌هاي روزانه‌ي زندگي در گروه مداخله در طول مطالعه تغيير معناداري نداشت (P 0.05). اين در حالي است كه در گروه كنترل كاهش معناداري در نمرات فعاليت‌هاي روزانه‌ي زندگي مشاهده شد (P 0.05).نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه حاكي از تأثير مثبت الگوي خودمراقبتي اورم بر فعاليت‌هاي روزانه‌ي زندگي بيماران همودياليز است.