بررسي وضعيت منابع-مصارف و اقتصاد كشاورزي در حوضه آبريز مهاباد (واقع در بخش جنوبي درياچه اروميه) به كمك توسعه مدل هيدرو-اقتصادي

انجام هرگونه برنامه‌ ريزي مديريتي براي كنترل مصارف آب در بخش كشاورزي نيازمند درك صحيح از تأثيرپذيري متغيرهاي كنترل‌ كننده   منابع آب، مصارف آب و اقتصاد كشاورزي از يكديگر به منظور حصول اطمينان از تأمين نيازهاي آبي كشاورزي به صورت بهينه و همچنين تضمين بهبود وضعيت اقتصادي كشاورزان است. هدف اصلي اين مطالعه، توسعه دو مدل هيدرولوژيكي و اقتصاد كشاورزي در محدوده مطالعاتي مهاباد (واقع در بخش جنوبي درياچه اروميه) با هدف بررسي اثرات تغيير اقليم بر حجم آب ورودي به سد مهاباد، بررسي تغييرات بلندمدت نياز ناخالص آبياري، و تأثير تغيير الگوي كشت بر نياز ناخالص آبياري و اقتصاد كشاورزي منطقه بوده است. نتايج نشان دادند كه در صورت كنترل مصارف تا سال 1419، افزايش حجم آب ورودي به سد مهاباد تحت سناريوهاي تغيير اقليم A1B و B1 مي‌تواند متضمن كاهش نياز كنوني به برداشت از منابع آب سطحي و زيرزميني و امكان انجام رهاسازي از سد مهاباد براي تأمين بيشتر نياز زيست‌ محيطي درياچه اروميه باشد. از طرفي، ارزش خالص توليد گندم و جو آبي در سال ‌هاي گذشته بسيار كمتر از مقدار مشابه براي ساير محصولات زراعي در منطقه مطالعه بوده است كه عدم توجيه اقتصادي كشت اين محصولات را تبيين مي ‌سازد. ميزان توليد و ارزش خالص توليد چغندرقند روند رو به رشد قابل ملاحظه ‌اي را نشان مي‌ دهد كه اين روند در مغايرت آشكار با سياست‌ هاي كاهش 40 درصد مصرف آب در بخش كشاورزي است. در صورت افزايش سطح زير كشت محصولات پر آب ‌بر در منطقه، بيشترين تنش وارده بر منابع آب زيرزميني تحت سناريوي A2 خواهد بود.