مقايسه تشخيص‌هاي تصويربرداري با تشديد مغناطيسي و سي‌تي‌اسكن در بيماران داراي توده مدياستن و جدار فقسه سينه

زمينه و هدف: براي تشخيص قطعي ضايعات قفسه سينه نيازمند نمونه‌برداري و بررسي بافت‌شناختي هستيم. باتوجه به اينكه تاكنون مطالعات بسيار محدودي براي مقايسه دو روش فوق براي ارزيابي ضايعات داخل قفسه سينه در ايران انجام شده است در اين مطالعه سعي شده است تا اين دو روش در اين امر مقايسه شود.  روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي كه از ابتداي فروردين 1399 تا انتهاي اسفند 1399در كلينيك ريه بيمارستان فيروزگر تهران انجام شد، 30 بيمار با شكايت توده داخل قفسه سينه كه نيازمند اخذ CT-Scan قفسه سينه بودند، همزمان تحت بررسي با MRI نيز قرار گرفتند. هيستوپاتولوژي به‌عنوان استاندارد طلايي تشخيصي در نظرگرفته شد. سپس نتايج تشخيصي مورد مقايسه و تجزيه و تحليل با استفاده از SPSS software, version 23 (IBM SPSS, Armonk, NY, USA) قرار گرفته است.يافته‌ها: در اين مطالعه تعداد 30 بيمار با ميانگين سني 44.83 سال (12.71=SD) و 60% مرد مورد مطالعه قرار گرفتند. براساس گزارش بافت‌شناختي موارد صحيح تشخيص داده شده در CT-Scan برابر 25 مورد (83.3%) و در MRI برابر 28 مورد (93.3%) بوده است. ضريب تطابق كاپا با CT scan برابر 0.783 و با MRI برابر 0.912 بود. در مورد دو روش CT scan و MRI نيز ضريب تطابق كاپا برابر 0.783 بود (0.001 P در هر سه مورد). نتيجه‌گيري: MRI نسبت به CT-Scan روش بهتري براي ارزيابي ضايعات داخل قفسه سينه است و شايد با ارزيابي اين ضايعات با هر دو روش فوق ديگر نيازي به اخذ بيوپسي و بررسي هيستوپاتولوژي نباشد اما براي اثبات اين موضوع نياز به انجام مطالعه‌اي چند مركزي و با حجم نمونه مناسب مي باشد.