بررسي اثر تاريخ كاشت و سايه‌اندازي بر عملكرد و برخي خصوصيات كمي وكيفي زنجبيل

هدف: مطالعه‌ي حاضر در سال 1401- 1400 با هدف بررسي اثر تاريخ كاشت و سايه‌اندازي بر عملكرد و برخي خصوصيات كمي وكيفي زنجبيل و به‌صورت كرت‌‌هاي خردشده و در سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي پرديس ابوريحان واقع در منطقه پاكدشت استان تهران اجرا شد.روش پژوهش: در اين مطالعه كنترل سطح‌ نور در چهار سطح (شامل عدم سايه‌دهي (نور كامل)، سايه‌دهي از 16مردادماه تا زمان برداشت (نور- سايه)، سايه‌دهي تا 15 مردادماه (سايه- نور) سايه‌دهي كل دوره رشد (سايه‌دهي كامل)) به‌عنوان فاكتور ‌اصلي و تاريخ‌كاشت در 3 سطح (شامل 31 فروردين، 20 ارديبهشت و 10 خرداد) به‌عنوان فاكتور‌ فرعي در نظر گرفته شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد اعمال سايه‌دهي كامل در درجه اول و پس از آن اعمال سايه- نور به‌همراه كاشت زنجبيل در تاريخ 31 فروردين‌ماه، بيش‌ترين تأثير را بر افزايش معني‌دار تمام صفات موردبررسي شامل اجزاي عملكرد، عملكرد و درصد اسانس ريزوم در زنجبيل داشت. دو تيمار ذكرشده (سايه‌دهي كامل و سايه- نور)، موجب افزايش حدود 29 درصدي تعداد ريزوم در بوته زنجبيل در مقايسه با تيمار نور كامل و تيمار نور- سايه شدند. از طرفي بيش‌ترين درصد اسانس زنجبيل (76/1 درصد)، در گياهان كاشته‌شده در تاريخ 31 فروردين‌ماه حاصل شد كه اين مقدار در مقايسه با درصد اسانس گياهان كاشته‌شده در تاريخ 10 خردادماه حدود 25 درصد بيش‌تر بود.نتيجه گيري: اعمال تيمار سايه‌دهي در تاريخ كاشت 31 تيرماه، به‌عنوان روشي اميدبخش جهت افزايش عملكرد كمي و كيفي ريزوم زنجبيل در شرايط آب‌وهوايي مشابه قابل‌توصيه است.