بررسي مولكولي مقاومت به سموم پايرتروئيدي درلاروهاي مگس خانگي (Musca Domestica) در مرغداري‌هاي تخمگذار شمالغرب ايران

مطالعه حاضر با هدف بررسي حساسيت مگس خانگي به حشره كش هاي پايرتروئيدي با استفاده از آناليز مولكولي انجام شد. مگس ها از مرغداري هاي چهار شهر مختلف آذربايجان غربي جمع آوري شدند و براي ارزيابي مقاومت آنها به پايروتروئيدها با استفاده از سنجش زيستي مقاومت به حشره كش ها به آزمايشگاه منتقل شدند. DNA ژنومي از مگس هاي حساس و مقاوم استخراج شد. در اين مطالعه براي تكثير الل اختصاصي مگس خانگي، از تكنيك واكنش زنجيره اي پليمراز(PCR)  استفاده شد كه وجود تغييرات آلل ژنتيك در ژن كانال سديم نوع  پارا (para) را براي شناسايي جهش از نوع هموزيگوت با حساسيت كامل(sus/sus) به نوع هموزيگوت جهش يافته با مقاومت كامل(kdr/kdr) يا نوع هتروزيگوت جهش يافته(kdr/sus)  نشان ميدهد. در اين مطالعه، اين ژنوتيپ ها با استفاده از پرايمرهاي خاص براي شناسايي اين تغييرات ژنتيكي مورد هدف قرار گرفتند. نتايج حاصل از سنجش زيستي مقاومت بالاي 50% را در همه ي جمعيت هاي مورد مطالعه نشان داد كه بالاترين ميزان مقاومت از مگس هاي خانگي شهرستان اروميه  با فراواني (86 درصد) گزارش شد.  از آزمايش واكنش زنجيره اي پليمراز براي شناسايي  kdr همو يا هتروزيگوت در مگس خانگي به منظور تعيين فراواني kdr استفاده شد وآلل L1014 F در تمام جمعيت مورد آزمايش يافت شد. فراواني kdr در جمعيت هاي مورد مطالعه بالا و از 37 درصد تا 81 درصد متغير بود. بيشترين درصد (71 درصد) ژنوتيپ هموزيگوت (kdr/kdr) در اروميه و پس از آن تكاب (61 درصد) و كمترين درصد در سردشت  (30 درصد) رخ داد. مگس ها با ژنوتيپ kdr/kdr در تمام جمعيت‌هاي آزمايش شده شناسايي شدند.