تاثير گروه درماني شناختي بر سازگاري اجتماعي، خودكارآمدي و فراشناختي دانشجويان دانشگاه تهران شمال

اين مطالعه با هدف بررسي تاثير گروه درماني شناختي بر سازگاري اجتماعي ، خودكارآمدي و فراشناختي دانشجويان دانشگاه تهران شمال در سال تحصيلي 1400-1401 انجام شده است. روش شناسي: پژوهش حاضر يك مطالعۀ توصيفي- مقطعي و از نوع همبستگي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانشجويان دانشگاه تهران شمال بودند كه 15نفر بر اساس جدول مورگان به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند و مورد بررسي قرار گرفتند. داده هاي پژوهش با استفاده از روش ها و شاخص هاي آماري شامل: فراواني، درصد، ميانگين، انحراف معيار، ضريب همبستگي و رگرسيون چند متغيره مورد بررسي قرار گرفتند ،ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه هايي خودكارآمدي و سازگاري اجتماعي استفاده شده است.يافته ها:بين گروه درماني شناختي بر سازگاري اجتماعي، خودكارآمدي و فراشناختي دانشجويان شهر تهران در سال تحصيلي 1400-1401 به طور معني داري رابطه وجود دارد.